라틴어 문장 검색

Spectat humi positus geminum, sua lumina, sidus et dignos Baccho, dignos et Apolline crines impubesque genas et eburnea colla decusque oris et in niveo mixtum candore ruborem, cunctaque miratur, quibus est mirabilis ipse.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 45:7)
Lemnius extemplo valvas patefecit eburnas admisitque deos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 19:9)
Poscenti nymphae sine fine sororia saltem oscula iamque manus ad eburnea colla ferenti desinis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 32:4)
Ille cavis velox adplauso corpore palmis desilit in latices, alternaque bracchia ducens in liquidis translucet aquis, ut eburnea siquis signa tegat claro vel candida lilia vitro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 32:12)
Medio rex ipse resedit agmine purpureus sceptroque insignis eburno.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 7:3)
Sumpserat ignara Theseus data pocula dextra, cum pater in capulo gladii cognovit eburno signa sui generis facinusque excussit ab ore.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 35:9)
Interea Minos Lelegeia litora vastat praetemptatque sui vires Mavortis in urbe Alcathoi, quam Nisus habet, cui splendidus ostro inter honoratos medioque in vertice canos crinis inhaerebat, magni fiducia regni.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 4:1)
Ex umero pendens resonabat eburnea laevo telorum custos, arcum quoque laeva tenebat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 31:6)
Talia dum vero memorantur Apollinis ore, ecce cruor, qui fusus humo signaverat herbas, desinit esse cruor, Tyrioque nitentior ostro flos oritur formamque capit quam lilia, si non purpureus color his, argenteus esset in illis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 24:1)
Aura refert ablata citis talaria plantis, tergaque iactantur crines per eburnea, quaeque poplitibus suberant picto genualia limbo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 56:11)
non Tantalides, agitante Cupidine currus, Pisaeam Phrygiis vexit eburnus equis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1180)
"hic, qui Sidonio fulget sublimis in ostro, dux fuerat belli, proximus ille duci.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 24)
invenitque animus, qua currus spectet eburnos;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 219)
post trabeas et eburnam aquilam sellamque curulem cernuat ora senex barbatus et oscula figit cruribus aenipedum, si fas est credere, equorum, inmotasque rotas et flecti nescia lora aut ornat redimita rosis aut ture vaporat.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권107)
cui sordida monstra praetulit et liquidam temeravit crimine vocem, haud aliter quam, si rastris quis temptet eburnis caenosum versare solum, limoque madentes excolere aureolis si forte ligonibus ulvas, splendorem dentis nitidi scrobis inquinat atra, et pretiosa acies squalenti sordet in arvo.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권190)

SEARCH

MENU NAVIGATION