도구

도구

라틴어 문장 검색

quare, licet haec et nitere et aliquatenus exstare videantur, tamen et lumina illa non flammae, sed scintillis inter fumum emicantibus similia dixeris (quae ne apparent quidem, ubi tota lucet oratio, ut in sole sidera ipsa desinunt cerni);
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 211:3)
Erit autem illic etiam antequam hac custodia exsolvatur, cum vitia disiecerit purusque ac levis in cogitationes divinas emicuerit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 79 12:3)
Aliquando sereno usus est, aliquando, ut solet, validi sideris fulgor per nubila emicuit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 93 5:5)
Emicabant densis undique nubibus fulmina et terribili fragore horridae tempestates absconderant diem:
(세네카, Controversiae, book 7, Thema: Mortua quidam uxore ex qua duos filios habebat, duxit aliam. alterum ex adulescentibus domi parricidi damnauit; tradidit fratri puniendum: ille exarmato nauigio imposuit. delatus est adulescens ad piratas, arcipirata factus est. Postea pater peregre 3:13)
huic recta membra sunt, et si nemo moratur naturae proceritas emicabit:
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Reipublicae laesae sit actio. Quidam expositos debilitabat et debilitatos mendicare cogebat ac mercedem exigebat ab eis. reipublicae laesae accusatur. 2:8)
numquam enim improbae spei, quod datur, satis est, et maiora cupimus, quo maiora venerunt, multoque concitatior est avaritia in magnarum opum congestu collocata, ut flammae infinite acrior vis est, quo ex maiore incendio emicuit.
(세네카, 행복론, Liber II 119:2)
Omnia ista, quae imperita ingenia et nimis corporibus suis addicta suspiciunt, lapides, aurum, argentum et magni levatique mensarum orbes terrena sunt pondera, quae non potest amare sincerus animus ac naturae suae memor, levis ipse, expeditus et, quandoque emissus fuerit, ad summa emicaturus ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 80:1)
Fruitur nunc aperto et libero caelo, ex humili atque depresso in eum emicuit locum, quisquis ille est, qui solutas vinculis animas beato recipit sinu, et nunc libere illic vagatur omniaque rerum naturae bona eum summa voluptate perspicit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 54:1)
emicabant densis undique nubibus fulmina et tempestates horridae absconderant diem;
(세네카, Excerpta Controversiae, excerpta controversiarum, ab Archipirata filio dimissus.24)
contigit nondum specum, emicat vasto fragore maior humano sonus:
(세네카, 오이디푸스 3:20)
emicuit ingens umbra Thessalici ducis,
(세네카, Troades 192:1)
Icare, Cecropiis merito iugulate colonis, pampineus nosti quam sit amarus odor!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 33b6)
"frustra sibi natus Ophelte Sicaniam tribuit palmam, plantasque superbas haud ita per siccam Nemeen citus extulit Arcas, cuius in Aetolo volitantem pulvere matrem horruit Hippomenes, multo qui caespite circi contemptu praemissus erat, cum carceris antro emicuit pernix populo trepidante virago, nil toto tactura gradu, cum pallidus ille respiceret medium post se decrescere campum et longas ad signa vias flatuque propinquo pressus in hostili iam curreret anxius umbra, donec ad anfractum metae iam iamque relictus concita ter sparso fregit vestigia pomo."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 73)
"et iam scandit equum vulsisque a cardine portis emicat;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 108)
excrescit amplitudo proloquii angustias regulares et tamquam parvo auro grandis gemma vix capitur emicatque ut equi potentis animositas, cui frementi, si inter tesqua vel confraga frenorum lege teneatur, intellegis non tam cursum deesse quam campum, quid multis?
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Claudiano suo salutem 9:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION