라틴어 문장 검색

ergo his laboriosis exercitationibus et dolor intercurrit non numquam, inpelluntur feriuntur abiciuntur cadunt, et ipse labor quasi callum quoddam obducit dolori.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 36:4)
eo enim erant voltu, oratione, omni reliquo motu et statu, ut eos Argivos aut Sicyonios diceres, magisque me moverant Corinthi subito aspectae parietinae quam ipsos Corinthios, quorum animis diuturna cogitatio callum vetustatis obduxerat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 53:6)
quae tum denique non appellatur recens, cum vetustate exaruit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 75:5)
. . . Tunc vero excidit omnis constantia attonitis, et mors non dubia miserorum oculos coepit obducere . . . .
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 19:8)
Sed cum mulsi pultarium obduxi, frigori laecasin dico.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 42:3)
Aperitur ingens antrum et obducti specus, qui castra caperent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:4)
Contra parietem medium zotheca perquam eleganter recedit, quae specularibus et velis obductis reductisve modo adicitur cubiculo modo aufertur.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 21:1)
Occursabant trepidantibus adhuc oculis mutata omnia altoque cinere tamquam nive obducta.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 18:4)
Cubicula obductis velis opaca nec tamen obscura facio.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 21 2:1)
Myrrha patrem, sed non qua filia debet, amavit, et nunc obducto cortice pressa latet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:191)
Nam pater obductos, luctu miserabilis aegro condiderat vultus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 26:6)
"Quid me meminisse malorum cogis et obductos oculis rescindere luctus inque tuum genitorem odium offensasque fateri?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 57:5)
“Si amittitur personalis et socialis sensus novam vitam admittendi, aliae etiam formae admissionis ad vitam socialem idoneae exarescunt”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 158:3)
luteum medicamen operta nox habuit, tenebras obducta uligo removit, insuper ostendit quonam caligo lavacro expurganda foret, variis Siloa refundit momentis latices, nec fluctum semper anhelat, sed vice distincta largos lacus accipit haustus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3227)
te cuncta nascentem, puer, sensere dura et barbara, victusque saxorum rigor obduxit herbam cotibus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus VIII Kal. Ianuarias19)

SEARCH

MENU NAVIGATION