라틴어 문장 검색

hi enim omnes diu cogitantes de rebus humanis intellegebant eas nequaquam pro opinione volgi esse extimescendas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 58:8)
equidem eos casus, in quibus me fortuna vehementer exercuit, mecum ipse considerans huic incipio sententiae diffidere interdum et humani generis imbecillitatem fragilitatemque extimescere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 3:1)
an Lacedaemonii Philippo minitante per litteras se omnia quae conarentur prohibiturum quaesiverunt, num se esset etiam mori prohibiturus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 42:3)
Quantopere vero amicitias desideraret, quarum infidelitatem extimescebat, declaravit in Pythagoriis duobus illis, quorum cum alterum vadem mortis accepisset, alter, ut vadem suum liberaret, praesto fuisset ad horam mortis destinatam, utinam ego inquit tertius vobis amicus adscriberer!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 63:1)
Dolorem vero sapiens extimescet?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 76:3)
quis non paupertatem extimescit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 89:3)
intellegendum est igitur nec gloriam popularem ipsam per sese expetendam nec ignobilitatem extimescendam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 104:1)
Contempto igitur honore, contempta etiam pecunia quid relinquitur quod extimescendum sit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 105:11)
Theodorus Lysimacho mortem minitanti magnum vero inquit effecisti, si cantharidis vim consecutus es, Paulus Persi deprecanti, ne in triumpho duceretur, in tua id quidem potestate est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 117:7)
totum ferre potest umeris minitantibus orbem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 122:17)
Neque est quod curiosum aliquem extimescas:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 127:20)
Dumque ad me properas, neque iniquae tempora noctis Nec te praecipites extimuisse Notos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1136)
adversos extimuere deos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 210)
extimui sensique metu riguisse capillos, et gelidum subito frigore pectus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권48)
Hunc puer ut nigri madidum sudore veneni vulnera curvata minitantem cuspide vidit, mentis inops gelida formidine lora remisit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 17:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION