라틴어 문장 검색

non enim vidisses fratrem tuum, non eum quem reliqueras, non eum quem noras, non eum quem flens flentem, prosequentem proficiscens dimiseras, ne vestigium quidem eius nec simulacrum sed quandam effigiem spirantis mortui.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, letter 3 1:8)
te quoque, quam iuvenem discedens urbe reliqui, credibile est nostris insenuisse malis, o, ego di faciant talem te cernere possim, caraque mutatis oscula ferre comis, amplectique meis corpus non pingue lacertis, et " gracile hoc fecit dicere " cura mei, "et narrare meos flenti flens ipse labores, sperato numquam conloquioque frui, turaque Caesaribus cum coniuge Caesare digna, dis veris, memori debita ferre manu!
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 425)
flentem flentes amplectimur ipsi haeremusque ducis collo nec verba locuti ulla priora sumus quam nos testantia gratos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 36:6)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)
Mane autem facto, tota ad me civitas congregata, quanta stuperet ammiratione, quanta se affligeret lamentatione, quanto me clamore vexarent, quanto planctu /f.7rd/ perturbarent, difficile, immo impossibile est exprimi.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PLAGA ILLA CORPORIS 1:1)
Hie subiecta uidet, formis uiduata, reuerti Ad Chaos antiqum propriamque requirere matrem Inque statu proprio puram iuuenescere formam Nec sua degeneris subiecti tedia flere;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 40:2)
Cui si stella mali prenuncia, preuia casus Iungitur, ille tamen inimicum sidus amicat, Alternansque uices, in risus tristia, planctum In plausus, fletusque graues in gaudia mutat;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 28:5)
Hie dolor et gemitus, lacrime, discordia, terror, Tristicies, pallor, planctus, iniuria regnant.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 30:7)
Iam Gemitus sua dampna gemit, iam Luctus inundans Assumit sibi se, Fletus lacrimatur et omnis Turba comes, meret Planctus Lacrimeque madescunt.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 10:3)
Gaudia Tristiciem, Pressuram Gloria, Planctum Prosperitas, Lamenta locus, Felicia Casus Exuperant, uincitque mali fastidia Risus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 10:5)
In planctum plausus, in lacrymosa jocos, Cum sua naturam video secreta silere, Cum Veneris monstro naufraga turba perit.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 1:2)
Musa rogat, dolor ipse jubet, natura precatur, Ut donem flendo, flebile carmen eis. Heu!
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 1:6)
Flet natura, silent mores, proscribitur omnis Orphanus a veteri nobilitate pudor.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 1:9)
Flevit super his omnis populus Catholicorum, quoniam fortes consiliarii et auctores rerum capitalium habebantur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 58:5)
Robertum Parisiensem capite deciso jam interemerunt, Willhelmum juvenem egregium, sororis Boemundi filium, dignum planctu, percusserunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 80:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION