라틴어 문장 검색

Imperator enim promptior ad nocendum, criminantibus patens, et funereas delationes adsciscens, per suppliciorum diversitates effrenatius exsultavit, sententiae illius Tullianae ignarus, docentis infelices esse eos qui omnia sibi licere existimarunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 10장 12:1)
Quem ibi morantem securius, praefectus praetorio Maximinus reversum ad otium spernens, ut solebat dirae luis ritu grassari per omnia, laedere modis quibus poterat affectabat:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 2장 11:1)
dissimulans scire, quod sunt aliqua quae fieri non oportet, etiam si licet, Themistoclis illius vere dissimilis, qui cum post pugnam agminaque deleta Persarum, licenter obambulans, armillas aureas vidisset humi proiectas, et torquem, Tolle inquit haec, ad comitum quendam prope adstantem versus, quia Themistocles non es, quodlibet spernens in duce magnanimo lucrum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 8장 8:2)
hoc temptandae novitatis spes adiciente, quod gestorum ignarus etiam tum Gratianus agebat apud Treveros, ubi profecturus eum morari disposuerat pater.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 10장 1:2)
Negant antiquitatum ignari, tantis malorum tenebris offusam aliquando fuisse rem publicam, sed falluntur malorum recentium stupore confixi.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 5장 11:1)
Fritigernus frustra cum tot cladibus colluctari homines ignaros obsidendi contemplans, relicta ibi manu sufficiente, abire negotio imperfecto suasit, pacem sibi esse cum parietibus , suadensque ut populandas opimas regiones et uberes, absque discrimine ullo, vacuas praesidiis etiamtum adorerentur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 6장 4:1)
Ille vero regendi conservandique militis non ignarus, id quod cogitatum est suspicatus, vel exploratorum relatione, quos miserat, aperte instructus, per montium celsa silvarumque densitates ad Illyricum redit, erectus prosperitate nimia, quam ei fors obtulit insperata.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 9장 2:2)
Ibique eis qui se spreverant delicta pie indulsit atque in societatem recepit et, ut de reliquo sibi fideles forent, admonuit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVIII 40:4)
Utcumque res se habet, inscriptionem a primo editore commendatam et iam usitatam non ausi sumus penitus spernere, cum alia certa substitui nequeat et id solum pateat, auctorem Ripuariam et Westfaliam, inprimis provinciam Coloniensis et diocesim Monasteriensis ecclesiae tamquam patriam amplecti.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 7:6)
Vilem dens nobilis escam Spernit.
(ANONYMUS NEVELETI, De asino et apro 13:6)
Vtile consilium qui spernit, inutile sumit.
(ANONYMUS NEVELETI, De hyrundine aues monente 22:10)
Vindicet eternus ocia spreta metus.
(ANONYMUS NEVELETI, De ranis a Ioue querentibus regem 24:16)
Fure uocante canem pretenso munere panis, Spreto pane mouet talia uerba canis:
(ANONYMUS NEVELETI, De fure et cane 26:1)
Insita natorum cordi doctrina parentum Cum pariat fructum, spreta nocere solet.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et edo 32:9)
Spernere quod prosit et amare quod obsit ineptum est.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo tibiis 51:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION