도구

도구

라틴어 문장 검색

Et ideo saepe astronomus dicit verum et tamen non evenit, quod dicit, quia dictum suum fuit quoad dispositionem caelestium verissimum, sed haec dispositio a mutabilitate inferiorum exlusa est.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 10:8)
Unde dispar sexus in geminis provenit ex defectu principiorum naturalium in altera parte seminis et non ex periodo caelesti.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 14:8)
Causa ergo non est in caelesti circulo, sed in principiis naturae.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:3)
est enim forma ordinis esse et vitae, imaginem habens virtutum caelestis circuli, sicut etiam dicimus aliquando, quod aliqua non vere sunt entia neque non entia, sed sunt aliqud entis, sicut ea quae sunt in anima, et secundum aliquos motus et tempus, ut dicit Avicenna.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 1:2)
intelligentiae autem caelestis et intelligentiae hominis in conceptione veri videtur esse unus essentialis actus, ergo una natura.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 4:2)
sed intelligentiae caelestis relatio est ad stellam vel ad orbem comparem sibi;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 5:3)
(5) Hoc etiam videtur per dictum Commentatoris super XI Metaphysicae, ubi dicit quod finis prosperitatis intellectus hominis est, si post mortem continuetur motori caelesti.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 6:1)
Haeretici autem ab hac opinione occasionem erroris sumentes, dixerunt animas omnes in caelo cum angelis factas propter peccatum, quod ibi commiserunt, in corpora ista terrena esse detrusas, ut hic purificatae iterum ad caelestes sedes recipiantur, et hoc esse quod dicit David (PS. CXLI, 8):
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:7)
(1,4) Quod ergo dicit Plato sementem animarum esse in stellis, ratione similitudinis, quae est in proportione intellectus humani ad intellectum inteligentiae caelestis, dictum est;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 9:1)
Intelligere autem et contemplari intellectualiter non ex aequo est intelligentiae caelestis et animae rationalis, sed per prius et posterius, quia intellectus intelligentiae est sine continuo et tempore et sine collatione et in ipsa prima rerum veritate, intellectus autem noster est cum continuo et tempore, habens se ad primas rerum veritates sicut oculus vespertilionis ad lucem solis.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 11:2)
sed sit anima in corpore, ut vivificet corpus, hoc gubernet, illuminet.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 7장 2:16)
Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine (Ibid.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 5:10)
Etenim qui appropinquat lumini, citius illuminatur, et plus in eo splendor aeterni luminis refulget e proximo.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 5:12)
11), ut videant faciem Dei, et lumen illud quod illuminat omnem hominem, abhinc induamus hujusmodi studium, ut appropinquet anima nostra Deo, appropinquet oratio, adhaereat illi nostrum desiderium, non separemur ab eo.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 3:4)
et illud lumen verum, quod illuminat omnem hominem, fulgebit omnibus.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 12장 3:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION