도구

도구

라틴어 문장 검색

Qua moniti doni spe circumquaque coloni, Talia uisuri, gaudent decedere ruri, Fustibus et tignis raptis, ticionibus ignis, Vltio predonis foret illius ut regionis, Tempore cum nacto ualeant illudere capto.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:10)
Gattus hic illudens, sibi fatur ab ilice prudens:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVIII. De uulpe et gatto 29:17)
Et ipsa reges subsannabit, tyrannis illudet; ipsa super omnem munitionem ridebit et comportabit aggerem et capiet eam.
(불가타 성경, 하바쿡서, 1장10)
et exquirebant et perscrutabantur amicos Iudae et adducebant eos ad Bacchidem, et vindicabat in illos et illudebat.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 9장26)
Mortuo itaque illo primo hoc modo, sequentem deducebant ad illudendum; et cute capitis eius cum capillis abstracta, interrogabant, si manducaret prius quam toto corpore per membra singula puniretur.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 7장7)
Post hunc tertius illudebatur; et linguam postulatus cito protulit et manus constanter extendit
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 7장10)
nihil, inquit, pericli est, lethargum patitur, communem illusarum mentium morbum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:10)
Nunc enim primum censes apud improbos mores lacessitam periculis esse sapientiam?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:8)
Quos nihil aliud in cladem detraxit nisi quod nostris moribus instituti studiis improborum dissimillimi uidebantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:13)
Tu eiusdem uiri ore hanc sapientibus capessendae rei publicae necessariam causam esse monuisti, ne improbis flagitiosisque ciuibus urbium relicta gubernacula pestem bonis ac perniciem ferrent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:11)
Inde cum improbis graues inexorabilesque discordiae et, quod conscientiae libertas habet, pro tuendo iure spreta potentiorum semper offensio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:14)
Quae si in improbissimum quemque ceciderunt, quae flammis aetnae eructantibus, quod diluuium tantas strages dederint?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:2)
Quod quidem de cunctis fortunae muneribus dignius existimari potest, quae ad improbissimum quemque uberiora perueniunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:5)
Atqui nec opes inexpletam restinguere auaritiam queunt, nec potestas sui compotem fecerit quem uitiosae libidines insolubilibus adstrictum retinent catenis, et collata improbis dignitas non modo non effecit dignos sed prodit potius et ostentat indignos.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:9)
Accipe in huius modi arrogantiae leuitate quam festiue aliquis illuserit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION