도구

도구

라틴어 문장 검색

et , sit praepositio con;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 217:3)
putaverunt illa quoque servanda discrimina, ut ex praepositionem, si verbum sequeretur specto, adiecta secundae syllabae s littera, si pecto, remota scriberemus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 270:1)
illa quoque servata est a multis differentia, ut ad, cum esset praepositio, d litteram, cum autem , t acciperet, itemque cum, si tempus , per qu, si comitem, per c ac duas sequentes scriberetur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 271:1)
quaeri solet, in scribendo praepositiones sonum quem iunctae efficiunt, an quem separatae, observare conveniat:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 273:1)
nonnunquam praepositione praemuniri potest causa, deinde exponi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 160:7)
quae praepositionibus in contrarium mutantur:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 225:3)
quod syllabae nostrae in B litteram et D innituntur adeo aspere, ut plerique non antiquissimorum quidem, sed tamen veterum mollire temptaverint non solum aversa pro abversis dicendo, sed et in praepositione B litterae absonam et ipsam S subiiciendo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 198:2)
Ipsi quoque ad syllabarum distinctiones et coniunctionum ac praepositionum proprietates descenderunt et invidere grammaticis, invidere geometris.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 88 42:3)
praepositio enim nec adverbio iungitur nec praepositioni, 'usque' autem aut praepositio est aut adverbium.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEPTIMVM COMMENTARIVS., commline 2892)
Animadvertas velim participium praesentis pro indicativo usurpatum, immo coniunctionem ut cum indicativo positam.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 5:15)
quod enim per accusativum cum praepositione dicimus ille per dativum ponit sine praepositione, sicut alibi it clamor caelo pro in caelum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 68)
quod enim nos modo dicimus per praepositionem nomini copulatam sequente verbo, antiqui verso ordine praepositionem detractam nomini iungebant verbo, ita tamen ut esset una pars orationis, et faciebant honestam elocutionem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 1473)
In eo libro Cicero, cuin dixisset verba haec aufugio et aufero composita quidem esse ex praepositione ab et ex verbis fugio et fero, sed eam praepositionem, quo fieret vox pronuntiatu audituque lenior, versam mutatamque esse in au syllabam coeptumque esse dici aufugio et aufero pro abfugio et abfero - cum haec, inquam, ita dixisset, tum postea super eadem particula ita scripsit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, III 3:1)
Sed illud magis inspici quaerique dignum est, versane sit et mutata ab praepositio in au syllabam propter lenitatem vocis, an potius au particula sua sit propria origine et proinde ut pleraeque aliae praepositiones a Graecis, ita haec quoque inde accepta sit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, III 9:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION