도구

도구

라틴어 문장 검색

| ideo autem pungunt, quia ubicunque dulce est, ibi et acidum invenies.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 56:10)
Interposita minus hora pungere me manu coepit et dicere:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 87:16)
Si vir fueris, non ibis ad spintriam . . . Me nihil magis pungebat, quam ne Eumolpus sensisset, quicquid illud fuerat, et homo dicacissimus carminibus vindicaret.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 113:12)
Vile holus et duris haerentia mora rubetis pungentis stomachi composuere famem.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 22:2)
Nam delectare persuadere copiam dicendi spatiumque desiderat, relinquere vero aculeum in audientium animis is demum potest qui non pungit sed infigit.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 18:2)
quod non numquam longa tranquillitas mollit, saepius frequens et contrarius fluctus indurat.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 27:2)
vi tristia nubila pello, vi freta concutio nodosaque robora verto induroque nives et terras grandine pulso.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 53:10)
Tandem Phoebus adest morsusque inferre parantem arcet et in lapidem rictus serpentis apertos congelat et patulos, ut erant, indurat hiatus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 7:3)
Magna pedis digitos pars occupat, oraque cornu indurata rigent finemque in acumine ponunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 58:5)
nix iacet, et iactam ne sol pluviaeque resolvant, indurat Boreas perpetuamque facit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 106)
"pars viscus intrat molle, pars scindit cutem, omnia membra manus pariter fixere ducentae, totidemque guttae vulnerum stillant simul, maior tortor erat qui summa pupugerat infans, quam qui profunda perforarat viscera;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Cassiani Forocorneliensis.20)
Ergo adversus haec, quae incidere possunt etiam potentissimis, adhortare te et indura.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 4 6:4)
Si utique vis verborum ambiguitates diducere, I hoc nos doce, beatum non eum esse, quem vulgus appellat, ad quem pecunia magna confluxit, sed illum, cui bonum omne in animo est, erectum et excelsum et mutabilia calcantem, qui neminem videt, cum quo se conmutatum velit, qui hominem ea sola parte aestimat, qua homo est, qui natura magistra utitur, ad illius leges conponitur, sic vivit, quomodo illa praescripsit, cui bona sua nulla vis excutit, qui mala in bonum vertit, certus iudicii, inconcussus, intrepidus, quem aliqua vis movet, nulla perturbat, quem fortuna, cum quod habuit telum nocentissimum vi maxima intorsit, pungit, non vulnerat, et hoc raro.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 45 9:1)
Sed nec indurata despero.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 50 5:5)
Indurandus est animus et a blandimentis voluptatum procul abstrahendus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 51 5:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION