라틴어 문장 검색

Unus praecipue servus libitinarii illius, qui inter hos honestissimus erat, tam valde intonuit, ut totam concitaret viciniam, Itaque vigiles, qui custodiebant vicinam regionem, rati ardere Trimalchionis domum, effregerunt ianuam subito et cum aqua securibusque tumultuari suo iure coeperunt.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 78:10)
Illae timore posito certatim adnatant Lignumque supera turba petulans insilit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Ranae regem petierunt.7)
Repente caelum, Veneris misericordia, Ventis movetur, intonat mundi fragor Noctemque densis horridam nimbis parat:
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Duo iuvenes sponsi dives et pauper: Fortunam interdum praeter spem hominibus favere.7)
Maxime puer, qui primus expertus est, adnatat nanti, insilit tergo, fertur referturque, agnosci se amari putat, amat ipse;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 33 6:4)
Denique, si tumidi ritu torrentis agebar, Caecaque me praedam fecerat ira suam, Nonne satis fuerat timidae inclamasse puellae, Nec nimium rigidas intonuisse minas, Aut tunicam summa deducere turpiter ora Ad mediam?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 735)
quae, simul intonuit, proxima quaeque fugat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 39)
Intonat et dextra libratum fulmen ab aure misit in aurigam pariterque animaque rotisque expulit et saevis compescuit ignibus ignes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 25:3)
" Vix dixerat, insilit undis consequiturque rates, faciente cupidine vires, Gnosiacaeque haeret comes invidiosa carinae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 11:34)
sed sumpto posita conamine ab hasta arboris insiluit, quae stabat proxima, ramis despexitque, loco tutus, quem fugerat hostem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 36:2)
Insilit huc, mirumque fuit potuisse:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 77:14)
nec ulterius dare corpus inutile leto aut vacat aut curat tergoque Bienoris alti insilit haud solito quemquam portare nisi ipsum, opposuitque genu costis prensamque sinistra caesariem retinens vultum minitantiaque ora robore nodoso praeduraque tempora fregit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 37:3)
Intonuit dicente dea, tonitrumque secuti cum saliente graves ceciderunt grandine nimbi, aeraque et tumidum subitis concursibus aequor Astraei turbant et eunt in proelia fratres.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 64:1)
monte nec inferior prorae puppique recurvae insilit et pictos verberat unda deos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 45)
at simul intonuit, fugiunt, nec noscitur ulli, agminibus comitum qui modo cinctus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 58)
esse bonam facile est, ubi, quod vetet esse, remotum est, et nihil officio nupta quod obstet habet, cum deus intonuit, non se subducere nimbo, id demum est pietas, id socialis amor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1411)

SEARCH

MENU NAVIGATION