라틴어 문장 검색

Sane radii aperti solis, incidentes in flammas obscuriores, videntur eas quasi mortificare, ut conspiciantur magis instar fumi albi quam flammae.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 358:7)
aut iste motus fit ab aere vehente et pone corpus emissum se colligente, instar fluvii erga scapham aut venti erga paleas;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 359:7)
At paulo post vapor sive aura spiritus vini, per calorem dilatati et in pneumaticum versi, vesicam paulatim sufflavit, eamque universam veli instar undequaque extendit.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 392:15)
ut tandem aqua, impatiens pressurae ulterioris, per solida plumbi (instar roris delicati) exstillaret.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 426:8)
ut cum infundunt oleum super vinum aut succos herbarum, quod expandendo se in summitate instar operculi, optime ea conservat illaesa ab aere.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 479:7)
Stabat autem super pedes tres (instar tripodis), qui longitudinis erant aliquanto minoris statura hominis;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 479:22)
Etiam rores illos mellitos, et instar mannae, qui super foliis quercus inveniuntur mense Maio, non existimamus fieri et densari a consensu aliquo, sive a proprietate folii quercus;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 485:22)
cum tamen sit instar fili labyrinthi, quoad opera majora.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 495:6)
adeo ut etiamsi fuerint vulgares, tamen sint instar miraculi;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 497:3)
Sunt enim instantiae praerogativis istis insignitae et donatae animae instar, inter vulgares instantias comparentiae;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 500:5)
Salomon inquit, nomen bonum est instar unguenti fragrantis et pretiosi, neque dubito, quin tale futurum sit nomen tuum apud posteros.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, Praefatio 3:1)
Verum utcunque in depravatis hominum iudiciis et affectibus haec ita se habent, veritas tamen (qua sola se iudicat) docet veritatis inquisitionem, quae eam proci instar demeretur, veritatis cognitionem, quae praesentem eam sistit, et veritatis receptionem cum assensu, quae est ipsius fruitio et amplexus summum esse humanae naturae bonum.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, I. DE VERITATE 1:16)
At vili ingenio praediti et maliciosi instar sagittarum sunt quae per tenebras volant.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, IV. DE VINDICTA 1:19)
Publica enim invidia instar salubris ostracismi est, qui viros magnos supra modum excrescentes coercet, unde etiam praevo est viris praepotentibus ne se nimium efferant.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, IX. DE INVIDIA 14:3)
Si quis se erga hospites et peregrinos benignum humanumque praebeat, arguit se mundi civem, sibique cor esse non instar insulae caeteris terris avulsae, sed continentis quae illis coniungitur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIII. DE BONITATE ET BONITATE NATIVA 1:43)

SEARCH

MENU NAVIGATION