라틴어 문장 검색

Si huic proposito invidet scorpius et sermone blando de indebita rursum arbore comedere persuadet, inlidatur,ei pro solea anathema et in suo morienti pulvere dicatur:
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 4:17)
Pessimae consuetudinis est in quisbusdam ecclesiis tacere presbyteros et praesentibus episcopis non loqui, quasi aut invideant aut non dignentur audire.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 7:29)
"Etiamsi amabilis, etiamsi bonus fuisset, mors finisset omnia et copulam carnis solvisset interitus."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:41)
Clam porriges cibos, invidebit mortuo, et nisi oderis filios, adhuc eorum amare videberis patrem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 12:23)
Ferrea vox, Omnia morborum percurrere nomina possim, quae Fabiola in tanta miserorum refrigeria commutavit, ut multi pauperum sani languentibus inviderent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 6:19)
Habeat et in discendo socias, quibus invideat, quarum laudibus mordeatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:9)
Rapiat eam avia, patrem risibus recognoscat, sit omnibus amabilis et universa propinquitas rosam ex se natam gaudeat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:27)
haut tamen invideas vati quem pulpita pascunt:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII36)
ambos perdidit ille oculos et luscis invidet;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X98)
argenti quod erat, solis fulgebat in armis, omnia tunc, quibus invideas si lividulus sis.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI36)
Itaque invidens fortuna principi gentium populo ipsum illum in exitium sui armavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 1:2)
quae quoniam rerum naturam sola gubernas nec sine te quicquam dias in luminis oras exoritur neque fit laetum neque amabile quicquam, te sociam studeo scribendis versibus esse, quos ego de rerum natura pangere conor Memmiadae nostro, quem tu, dea, tempore in omni omnibus ornatum voluisti excellere rebus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 1:7)
Hos Servius inter grammaticos doctorem recens professus, iuxta doctrina mirabilis et amabilis verecundia, terram intuens et velut latenti similis sequebatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 15:3)
ἀπόλλων Φιλήσιος, quod lumen eius exoriens amabile amicissima veneratione consalutamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 49:2)
Si in hac opinione es, inquit Symmachus, ut Maro tibi nihil nisi poeticum sensisse aestimetur, licet hoc quoque eidem nomen invideris:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION