라틴어 문장 검색

Hanc cum ex more consularis inviseret, oblatam sibi quandam mulierculam una cum adultero - nam id crimen maritus inpegerat - poenali carceris horrore circumdedit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 3:2)
"texuntur, sed etiam eas fuge, quas viduas necessitas fecit, non quo mortem optare debuerint maritorum, sed quo datam occasionem pudicitiae libenter arripere."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:77)
marito et liberis peregre mortuis pudicitiam reportavit in patriam et hoc sustentata viatico nurum Moabitidem tenuit, ut illud Esaiae vaticinium conplerentur:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 14:8)
Tanta prior maritus vitia habuisse narratur, ut ne scortum quidem et vile mancipium ea sustinere posset.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 3:2)
Si enim hoc feceris, et te et illum familia universa cantabit, vos cunctorum digiti denotabunt, ipsa quoque soror aut adfinis sive cognata, quae in adulationem tui sanctum et nonnum coram te vocant, eum se paululum converterit, portentosum ridebit maritum.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 6:5)
ingens cena sedet, gremio iacuit nova nupta mariti.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II67)
liceat modo vivere, fient, fient ista palam, cupient et in acta referri, interea tormentum ingens nubentibus haeret quod nequeant parere et partu retinere maritos, sed melius, quod nil animis in corpora iuris natura indulget:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II79)
quae moechum sequitur, stomacho valet, illa maritum convomit, haec inter nautas et prandet et errat per puppem et duros gaudet tractare rudentis.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI46)
Quaedam parva quidem, sed non toleranda maritis, nam quid rancidius, quam quod se non putat ulla formosam nisi quae de Tusca Graecula facta est, de Sulmonensi mera Cecropis?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI92)
sic crescit numerus, sic fiunt octo mariti quinque per autumnos, titulo res digna sepulchri.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI120)
praestabat castas humilis fortuna Latinas quondam, nec vitiis contingi parva sinebant tecta labor somnique breves et vellere Tusco vexatae duraeque manus ac proximus urbi Hannibal et stantes Collina turre mariti, nunc patimur longae pacis mala, saevior armis luxuria incubuit victumque ulciscitur orbem, nullum crimen abest facinusque libidinis, ex quo paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos atque coronatum et petulans madidumque Tarentum prima peregrinos obscaena pecunia mores intulit, et turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles, quid enim Venus ebria curat?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI153)
Sed cantet potius quam totam pervolet urbem audax et coetus possit quae ferre virorum cumque paludatis ducibus praesente marito ipsa loqui recta facie siccisque mamillis.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI213)
nam sic tamquam alta in dolia longus deciderit serpens, bibit et vomit, ergo maritus nauseat atque oculis bilem substringit opertis.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI225)
interea foeda aspectu ridendaque multo pane tumet facies aut pinguia Poppaeana spirat, et hinc miseri viscantur labra mariti:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI235)
si nocte maritus aversus iacuit, periit libraria, ponunt cosmetae tunicas, tarde venisse Liburnus dicitur et poenas alieni pendere somni cogitur;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI243)

SEARCH

MENU NAVIGATION