라틴어 문장 검색

gliscebat iracundia legionum, nec terrorem unius militis vincula indiderant:
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 25장10)
irae atque iracundiae conscius sibi, utramque excusauit edicto distinxitque, pollicitus alteram quidem breuem et innoxiam, alteram non iniustam fore.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Claudius, 38장 1:1)
"Minister eius Philotas Peucolaum et Demetrium et nunc Dymnum, cuius corpus aspicitis, ceterosque eiusdem amentiae in caput meum subornavit."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 9장 3:10)
"amentia te coegit rerum mearum cognita fama belli fortunam experiri, cum Taxilis esset in deditos clementiae meae tam propinquum tibi exemplum?"
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 14장 45:4)
Regis iracundiam sibi morte tristiorem esse.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 4장 4:7)
Cumque dies noctesque ante regiam persistentes miserabili clamore habituque paenitentiam suam adprobarent, biduum tamen adversus humillimas suorum preces iracundia regis duravit.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 4장 4:8)
Nam iracundiam et cupidinem vini sicuti iuventa inritaverat, ita senectus mitigare potuisset.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 5장 38:1)
1. Post hec veniamus ad Tuscos, qui propter amentiam suam infroniti titulum sibi vulgaris illustris arrogare videntur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 110:1)
Iracundia et studio inani omni plane vacuus fuit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.93)
aedificare casas, plostello adiungere muris,ludere par inpar, equitare in harundine longasiquem delectet barbatum, amentia verset.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장174)
Sophocles, cum propter nimiam senectutem et rei familiaris neglegentiam a filiis accusaretur amentiae, Oedipi fabulam, quam nuper scripserat, recitavit iudicibus et tantum sapientiae in aetate iam fracta specimen dedit, ut severitatem tribunalium in theatri favorem verteret.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:19)
Nec initium solum tale esse debet, sed omnis, si fieri potest, oratio videri pathetica, et brevibus sententiis et crebris figuratum muta­tionibus debet velut inter aestus iracundiae fluctuare.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 3:1)
Eleganter autem illius quidem materiam elusit, ex huius autem vera et vehementi materia expressit iracundiam.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 19:2)
Quod genus maxime vel sapiens vel alias urbanus exercet, praecipue inter mensas et pocula, ubi facilis est ad iracundiam provocatio.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 3:2)
Hinc fit ut et sani senes malis ebriorum laborent, tremore membrorum, linguae titubantia, abundantia loquendi, iracundiae concitatione:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION