라틴어 문장 검색

Ecce Lichan trepidum latitantem rupe cavata adspicit, utque dolor rabiem conlegerat omnem, "tune, Licha," dixit "feralia dona dedisti?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 18:1)
Exsiluit iunctasque manus pavefacta remisit diva potens uteri:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 26:1)
Exsiluit gremio furibunda torumque ore premens discede, precor, miseroque pudori parce!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 43:5)
Exsiluere oculi, disiectisque ossibus oris acta retro naris medioque est fixa palato.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 28:2)
latitans ego rupe meique Acidis in gremio residens procul auribus hausi talia dicta meis auditaque verba notavi:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 73:4)
mandentemque videns eiectantemque cruentas ore dapes et frusta mero glomerata vomentem talia fingebam misero mihi fata parari perque dies multos latitans omnemque tremescens ad strepitum, mortemque timens cupidusque moriri, glande famem pellens et mixta frondibus herba, solus, inops, exspes, leto poenaeque relictus hanc procul adspexi longo post tempore navem oravique fugam gestu ad litusque cucurri - et movi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 27:7)
exsiluere loco (dictu mirabile) silvae, ingemuitque solum, vicinaque palluit arbor, sparsaque sanguineis maduerunt pabula guttis, et lapides visi mugitus edere raucos, et latrare canes et humus serpentibus atris squalere et tenues animae volitare videntur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 49:2)
tres procul obscura latitantes parte videbis, - sic quoque, quod nemo nescit, amare docent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 157)
nec meus indicio latitantes versus amicos protrahit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b16)
ergo triumphator latitante ex hoste togatus clara tropaea refert sine sanguine, remque Quirini adsuescit supero pollere in saecula regno.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권165)
ex nihilo nam cuncta retro, factumque quod usquam est, at non ex nihilo Deus et Sapientia vera Spiritus et Sanctus, res semper viva nec umquam coepta, sed aerios etiam molita ministros, horum de numero quidam pulcherrimus ore, maiestate ferox, nimiis dum viribus auctus inflatur, dum grande tumens sese altius effert ostentatque suos licito iactantius ignes, persuasit propriis genitum se viribus ex se materiam sumpsisse sibi, qua primitus esse inciperet, nascique suum sine principe coeptum, hinc schola subtacitam meditatur gignere sectam, quae docet e tenebris subitum micuisse tyrannum, qui velut aeterna latitans sub nocte retrorsum vixerit et tecto semper regnaverit aevo.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 152)
felix qui indultis potuit mediocriter uti muneribus parcumque modum servare fruendi, quem locuples mundi species et amoena venustas et nitidis fallens circumflua copia rebus non capit, ut puerum, nec inepto addicit amori, qui sub adumbrata dulcedine triste venenum deprendit latitare boni mendacis operto, sed fuit id quondam nobis sanctumque bonumque principio rerum, Christus cum conderet orbem, vidit enim Deus esse bonum velut ipse Moyses historicus mundi nascentis testificatus
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 188)
lota mens in fonte rubro sede cordis exilit.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Sanctorum Martyrum Emeterii et Chelidonii Calagurritanorum.13)
exutus inde spiritus emicat liberque in auras exilit.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Agnetis40)
inter confertos cuneos Concordia forte dum stipata pedem iam tutis moenibus infert, excipit occultum vitii latitantis ab ictu mucronem laevo in latere, squalentia quamvis texta catenato ferri subtegmine corpus ambirent sutis et acumen vulneris hamis respuerent, rigidis nec fila tenacia nodis inpactum sinerent penetrare in viscera telum.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1185)

SEARCH

MENU NAVIGATION