라틴어 문장 검색

Igitur Mesopotamiae praetoribus imperavit materia in Libano monte caesa devectaque ad urbem Syriae Thapsacum septingentarum carinas navium ponere:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 1장 23:1)
spumantem nimbis fluctuque arbusta ruentem.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Tertius. 112:1)
tum Praenestinus salso multoque fluentiexpressa arbusto regerit convicia, durusvindemiator et invictus, cui saepe viatorcessisset magna conpellans voce cuculum.
(호라티우스의 풍자, 1권, 07장14)
"Salomon, per quem se cecinit ipsa sapientia, qui disputavit a cedro Libani usque ad hysopum, quae exit."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:31)
interea pleno cum turget sacculus ore, crescit amor nummi quantum ipsa pecunia crevit, et minus hanc optat qui non habet, ergo paratur altera villa tibi, cum rus non sufficit unum, et proferre libet fines maiorque videtur et melior vicina seges, mercaris et hanc et arbusta et densa montem qui canet oliva quorum si pretio dominus non vincitur ullo, nocte boves macri lassoque famelica collo iumenta ad virides huius mittentur aristas, nec prius inde domum quam tota novalia saevos in ventres abeant, ut credas falcibus actum.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV49)
Nec non in meridiem verso agmine Libanum Syriae Damascumque transgressus per nemora illa odorata, per turis et balsami silvas Romana signa circumtulit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MITHRIDATICUM 29:1)
et nisi tempestas indulget tempore fausto imbribus, ut tabe nimborum arbusta vacillent, solque sua pro parte fovet tribuitque calorem, crescere non possint fruges arbusta animantis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 19:14)
quod si facta foret silvis abscondita flamma, non possent ullum tempus celarier ignes, conficerent volgo silvas, arbusta cremarent.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 22:8)
ut merito ex aliis constare feratur humanum genus et fruges arbustaque laeta.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 15:15)
namque eadem caelum mare terras flumina solem significant, eadem fruges arbusta animantis;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 23:9)
florescunt tempore certo arbusta et certo dimittunt tempore florem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 25:6)
quare etiam tellure nova caeloque recenti talia qui fingit potuisse animalia gigni, nixus in hoc uno novitatis nomine inani, multa licet simili ratione effutiat ore, aurea tum dicat per terras flumina vulgo fluxisse et gemmis florere arbusta suësse aut hominem tanto membrorum esse impete natum, trans maria alta pedum nisus ut ponere posset et manibus totum circum se vertere caelum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 32:10)
ut nunc esse vides vario distincta lepore omnia, quae pomis intersita dulcibus ornant arbustisque tenent felicibus opsita circum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 46:5)
Simulachrum huius deae in monte Libano fingitur capite obnupto, specie tristi, faciem manu laeva intra amictum sustinens, lacrimae visione conspicientium manare creduntur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 5:1)
omne sonabat Arbustum fremitu silvai frondosai.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 27:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION