라틴어 문장 검색

tandem fessus dormire viatorincipit ac missae pastum retinacula mulaenauta piger saxo religat stertitque supinus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장15)
inlutos Curtillus echinos,ut melius muria quod testa marina remittat.
(호라티우스의 풍자, 2권, 08장31)
deinde secuti mazonomo pueri magno discerpta ferentesmembra gruis sparsi sale multo non sine farre,pinguibus et ficis pastum iecur anseris albaeet leporum avolsos, ut multo suavius, armos,quam si cum lumbis quis edit.
(호라티우스의 풍자, 2권, 08장50)
"inde caput morbi, raedarum transitus arto vicorum in flexu et stantis convicia mandrae eripient somnum Druso vitulisque marinis."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III93)
Oceani monstra et iuvenes vidisse marinos.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV98)
Sed fiduciam oppidanis resistendi nuntius fecit, docens adventare Lucullum, qui - horribile dictu - per medias hostium naves utre suspensus et pedibus iter gubernans, videntibus procul quasi marina pristis evaserat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MITHRIDATICUM 16:1)
HAEC est illa tertia aetas populi Romani trans-marina, qua Italia progredi ausus orbe toto arma circumtulit, Cuius aetatis superiores centum anni sancti, pii et, ut diximus, aurei, sine flagitio, sine scelere, dum sincera adhuc et innoxia pastoriae illius sectae integritas, dumque Poenorum hostium inminens metus disciplinam veterem continebat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, ANACEFALAEOSIS 1:1)
nam volgo fieri portenta videres, semiferas hominum species existere et altos inter dum ramos egigni corpore vivo multaque conecti terrestria membra marinis, tum flammam taetro spirantis ore Chimaeras pascere naturam per terras omniparentis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 15:17)
postremo genus alituum variaeque volucres, accipitres atque ossifragae mergique marinis fluctibus in salso victum vitamque petentes, longe alias alio iaciunt in tempore voces, et quom de victu certant praedaque repugnant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 36:18)
concipiunt etiam multum quoque saepe marinum umorem, vel uti pendentia vellera lanae, cum supera magnum mare venti nubila portant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 17:3)
haec igitur subito clades nova pestilitasque aut in aquas cadit aut fruges persidit in ipsas aut alios hominum pastus pecudumque cibatus, aut etiam suspensa manet vis aeëre in ipso et, cum spirantes mixtas hinc ducimus auras, illa quoque in corpus pariter sorbere necessest.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 36:10)
Ipsos quoque λύκους a λύκῆ, id est a prima luce, appellatos quidem putant, quia hae ferae maxime id tempus aptum rapiendo pecori observant, quod antelucanum post nocturnam famem ad pastum stabulis expellitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 41:1)
caprae vero consuetudo haec in pastu videtur, ut semper altum pascendo petat, sed et sol in Capricorno incipit ab imis in alta remeare.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 63:2)
Miror te, inquit, Albine, non retulisse quanta illa affluentia marinarum procurari solita fuerit copiarum, cuius relatu maximam conviviorum nostrorum sobrietatem doceres.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 1:2)
Et de luxu quidem illius temporis circa marinas copias dicere institueram:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION