도구

도구

라틴어 문장 검색

quīntō diē Flaccus fīliusque collem ascendērunt.
다섯째 날에 플라쿠스와 그 아들은 언덕에 올랐다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus domō discēdit33)
ā forō discessērunt collemque ascendērunt;
그들은 광장으로부터 떠나 언덕을 올랐다; (옥스포드 라틴 코스 2권, Rōma27)
collēs ascendēbant et mox in montēs iniērunt;
그들은 언덕을 올랐고, 곧 산으로 접어들었다. (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Delphōs vīsit11)
posterō diē Pompēius Quīntō excitātō 'age, Quīnte,' inquit, 'collem ascendāmus ut templum Apollinis videāmus.'
다음날 Pompeius는 Quintus를 깨우며 말했다. 'Quintus야, 우리 Apollo의 신전을 보기 위해 언덕에 올라가자.' (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Delphōs vīsit20)
ē templō tacitus exiit collemque cum Pompēiō dēscendit.
그는 신전밖으로 조용히 내려와서, Pompeius와 함께 언덕을 내려왔다. (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Delphōs vīsit36)
ita colles collibus ipsi verba repulsantes iterabant dicta referri.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:4)
Ante colles ego parturiebar.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:28)
Quisquis etiam in hac vita, ea quae de Trinitate dicuntur, non posse intelligi arbitratur, profecto in illum Montani haeretici labitur errorem, quem beatus damnans Hieronymus in prologo Commentariorum Isaiae sic ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:14)
Neque vere, ut Montanus somniat, prophetae in exstasi sunt locuti, ut nescirent quid loquerentur, et quod aliis erudirent, ipsi ignorarunt quid dicerent.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:15)
concives vero illius, per silvas et montana ac deserta loca cum armentis suis in fugam misit, quousque accersito auxilio imperatoris Constantinopolitani, sociis Petri resisteret, et vindictam Hungarorum sumeret propter amicitiam et foedus, quod cum Guz, comite et principe Malevillae, percussisset.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 18:2)
Deinde diebus quinque completis, tentoria sua ameventes, brachium maris S. Georgii navigio et auxilio imperatoris superant, et terminos Cappadociae intrantes, per montana ingressi sunt Nicomediam, ibidem pernoctantes.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 32:8)
In hac itaque necessariorum plenitudine gaudentibus et corpora fessa curantibus, adsunt nuntii Christianissimi [0400C] imperatoris, qui Petro exercituique ejus interdixerunt iter versus montana Nicaeae urbis, propter insidias et incursus Turcorum, donec amplior numerus adfuturorum Christianorum illis accresceret.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 32:11)
Post duos itaque menses, lascivi et effrenes facti prae otio et inaestimabili copia ciborum, vocem Petri [0400D] non audientes, sed contra voluntatem illius, in terram Nicaeae urbis et regni Solymani, ducis Turcorum, per montana ingressi sunt, depraedati armenta, boves, oves, hircos, greges Graecorum Turcis famulantium, et ad socios deferentes.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 34:1)
Octavo dehinc die Turci, viri militares et arte belli illustres, surrexerunt ab urbe Nicaea, numero centum, regionem et urbes in montanis sitas perlustrantes, scire et intelligere volentes de praeda et rapinis quas Galli abduxerant.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 38:8)
Vix tria milliaria a portu et statione Civitot processerant, absente et omnia ignorante Petro, per praedictam silvam et montana in vociferatione et tumultu vehementi gloriantes et intonantes, et ecce Solymanus cum omni comitatu suo intolerabili eamdem silvam ex fronte altera intraverat, a Nicaea urbe descendens, ut repentino tumultu Gallos in castris incurreret, et nescios ac improvisos in ore gladii universos consumeret atque deleret.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 40:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION