라틴어 문장 검색

Quae dotatissima forma mille procos habuit, bis septem nubilis annis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 38:2)
Nubilus Aegaeo deprendit in aequore navem auster et ingenti iactatam flamine solvit, oraque nostra, tuum frustra clamantia nomen, implerunt fluctus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 73:9)
Candidior folio nivei, Galatea, ligustri, floridior pratis, longa procerior alno, splendidior vitro, tenero lascivior haedo, levior adsiduo detritis aequore conchis, solibus hibernis, aestiva gratior umbra, nobilior pomis, platano conspectior alta, lucidior glacie, matura dulcior uva, mollior et cygni plumis et lacte coacto et, si non fugias, riguo formosior horto:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:1)
Hanc ego tum primum viridem ferrugine barbam caesariemque meam, quam longa per aequora verro, ingentesque umeros et caerula bracchia vidi cruraque pinnigero curvata novissima pisce.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:22)
Solvitur herboso religatus ab aggere funis, et procul insidias infamataeque relinquunt tecta deae lucosque petunt, ubi nubilus umbra in mare cum flava prorumpit Thybris harena;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 55:4)
Caerulus et vultum ferrugine Lucifer atra sparsus erat, sparsi Lunares sanguine currus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 71:4)
ei mihi, quam celeri micuerunt nubila flamma!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 226)
sive mihi casus sive hoc dedit ira deorum, nubila nascenti seu mihi Parca fuit, tu tamen e sacris hederae cultoribus unum numine debueras sustinuisse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 33)
si numeres anno soles et nubila toto, invenies nitidum saepius esse diem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 813)
solus homo emeruit Domini formabile dextra os capere, et fabro Deitatis Agmine nasci, quorsum igitur limo tanta indulgentia nostro contigit, ut Domini manibus tractatus honora arte sacer fieret, tactu iam nobilis ipso?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3344)
Nox et tenebrae et nubila, confusa mundi et turbida, lux intrat, albescit polus, Christus venit, discedite.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus1)
sol refugit et lugubri sordidus ferrugine igneum reliquit axem seque maerens abdidit;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae41)
spirat enim maiora animus seque altius effert sideribus transitque vias et nubila fati, et momenta premit pedibus, quaecumque putantur figere propositam natali tempore sortem, huc ades, omne hominum genus, huc concurrite et urbes:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2168)
quin si stelligerum vultus convertat ad axem, nil intercurrens obtutibus inpedit ignem pervigilis animae, quamvis denseta graventur nubila et opposito nigrescat vellere caelum, sic arcana videt tacitis cooperta futuris corporeus Iohannis adhuc nec carne solutus, munere sed somni paulisper carne sequestra liber ad intuitum sensuque oculisque peragrans ordine dispositos Venturis solibus annos, procinctum videt angelicum iam iamque cremandi orbis in excidium, tristes 1 et percipit aure mugitus gravium mundi sub fine tubarum.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1233)
ast ille tanto laetior omni vacantem nubilo frontem serenam luminat te, Christe, praesentem videns.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.43)

SEARCH

MENU NAVIGATION