도구

도구

라틴어 문장 검색

Haec volo interim credas numquam fuisse amicum, qui laedere potuit eum quem in amicitia semel recepit;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:38)
"Amicitia quae desinere potest, numquam vera fuit" (Epist.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:43)
amicitia quae desinere potest, numquam vera fuit.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:35)
ut, licet ex humanis exemptus, conditioni satis dederit, in meo tamen animo numquam videatur obiisse.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:17)
Licet autem plerumque amicitiam affectus praeveniat, numquam tamen sequendus est, nisi eum et ratio ducat, et honestas temperet, et regat iustitia.
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:7)
Quam non tam amicitiam, quam amicitiae dicimus esse venenum, cum in ea amoris numquam modus possit servari legitimus, qui est ab animo ad animum;
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:9)
et sic suavissimus accedens affectus, ita profecto sentietur dulcis, ut esse numquam desinat ordinatus.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:2)
Fons et origo amicitiae amor est, nam amor sine amicitia esse potest, amicitia sine amore numquam.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:9)
quem usque ad eius vitae finem numquam a te laesum, quamquam ipse te saepe laesisset, audivimus.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:36)
Sunt quidam ex naturali conspersione iracundi, qui tamen ita hanc comprimere et temperare soliti sunt passionem, ut in quinque quibus, teste Scriptura, amicitia dissolvitur atque corrumpitur, numquam prosiliant;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:38)
Homo certe ille mihi carissimus est, et semel a me receptus in amicitiam, a me poterit numquam non amari.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:51)
Numquam enim requiescit.
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:6)
et ea quae displicent numquam producat in publicum;
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 1:32)
si forte eis aliquid evenerit adversi, culpam retorqueant in amicum, laesam dicant amicitiam, et omne consilium quod amicus dederit suspectum habeant;
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:20)
Si talis fuerit, ut ei amicitia subtrahatur, numquam tamen subtrahatur dilectio.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:28)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION