도구

도구

라틴어 문장 검색

ANXIVS in cellam natorum carnis offellam Dum canis ex more fluuium prope ferret in ore, Eius ut est umbra uisa maiore sub unda, Hanc post dimissam festinus anhelat ad ipsam, Dumque cupita petit, dederat quod sors sibi, demit, Morte cadens iusta carnis per inania frusta.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, I. De cane et umbra prede 2:1)
Qua uicina mari cupiens testudo cibari, Quod cecidisset humi, sibimet studet anxia sumi.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XII. De simia et testudinibus 13:3)
Anxius impletur, uini satis hic quod habetur;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVI. De cane et lupo 27:16)
Cui dum nulla patet uia, qua scelus anxia patret, Se caput ad lecti rogat hanc permittere necti, Cautaque mutiret nulli, dum mecha rediret.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVII. De uiro, coniuge et mediatrice 28:13)
Laqueo capientur, qui oblectantur casu iustorum, dolor autem consumet illos, antequam moriantur.
(불가타 성경, 집회서, 27장32)
speciosa quidem ista sunt, inquam, oblitaque rhetoricae ac musicae melle dulcedinis tum tantum cum audiuntur oblectant, sed miseris malorum altior sensus est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:4)
Sed delicias tuas ferre non possum, qui abesse aliquid tuae beatitudini tam luctuosus atque anxius conqueraris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:6)
Anxia enim res est humanorum condicio bonorum et quae uel numquam tota proueniat uel numquam perpetua subsistat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:8)
Liquet igitur quam sit mortalium rerum misera beatitudo, quae nec apud aequanimos perpetua perdurat nec anxios tota delectat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:23)
Nam non esse anxiam tristemque beatitudinem nec doloribus molestiisque subiectam quid attinet dicere, quando in minimis quoque rebus id appetitur quod habere fruique delectet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:14)
Quorum quam sit mordax quaecumque condicio neque alias expertum te neque nunc anxium necesse est ammonere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIII 1:8)
Scitne quod appetit anxia nosse?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 13:1)
Mirifice enim hostium levis armatura anxium exercitum nostrum atque sollicitum habebat, quia et equites deterrebat proelium inire propter equorum interitum, quod eos iaculis interficiebat, et legionarium militem defatigabat propter velocitatem:
(카이사르, 아프리카 전기 71:3)
pectore dum niveo miserum tenet anxia nutrix, inlicitos ignes iam fovet ipsa parens.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De Polycaste et Perdicca3)
vos nulla fatigat cura diu maiora petens, non anxia mentem spes agit et longo tendit praecordia voto:
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:27)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION