라틴어 문장 검색

Itaque nos, qui nec ignari sumus nec obliti quantum opus aggrediamur (viz.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 214:6)
etiam prius vesicam oleo oblevimus cum fricatione leni, quo vesica esset clausior:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 392:10)
Neque vero quispiam nos oblitos esse existimet ejus quod nunc agitur;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 464:10)
Hoc enim nihil aliud est quam alteram ex tabulis legis in alteram allidere, et in tantum homines ut Christianos allidere ut interim obliti videamur quod sint homines.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, III. DE UNITATE ECCLESIAE 3:8)
Perit populus meus, eo quod non habuerit scientiam. Quia tu scientiam reppulisti, repellam te, ne sacerdotio fungaris mihi; et quia oblitus es legis Dei tui, obliviscar filiorum tuorum et ego.
(불가타 성경, 호세아서, 4장6)
Et oblitus est Israel factoris sui et aedificavit delubra; et Iudas multiplicavit urbes munitas. Et mittam ignem in civitates eius, et devorabit aedes illius.
(불가타 성경, 호세아서, 8장14)
Iuxta pascua sua saturati sunt et saturati elevaverunt cor suum, propterea obliti sunt mei.
(불가타 성경, 호세아서, 13장6)
Sui paulisper oblitus est. Recordabitur facile, si quidem nos ante cognouerit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:11)
quoniam uero quibus gubernaculis mundus regatur oblitus es, has fortunarum uices aestimas sine rectore fluitare:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:34)
speciosa quidem ista sunt, inquam, oblitaque rhetoricae ac musicae melle dulcedinis tum tantum cum audiuntur oblectant, sed miseris malorum altior sensus est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:4)
an numerum modumque tuae felicitatis oblitus es?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:11)
o, inquam, ueri praeuia luminis, quae usque adhuc tua fudit oratio cum sui speculatione diuina tum tuis rationibus inuicta patuerunt, eaque mihi etsi ob iniuriae dolorem nuper oblita non tamen antehac prorsus ignorata dixisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:2)
Est autem ῥυάσ (a ῥέω), vel forsan et ῥοιάσ (a ῥείω), quaelibet quorumcumque excrementorum corporis per meatus naturae congruos ejectio, quae scilicet invito aegroto oblinet.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1657)
Iamque oblita sui nec sobria divitiis mens in miseras leges hominumque negotia ludit.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:136)
si iam vestigia retro clara sonent, oblita fugae stat lumine clauso (ridendum!)
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:187)

SEARCH

MENU NAVIGATION