라틴어 문장 검색

205. At non omnia deperdita sunt, quia homines, qui usque ad extremum se depravare possunt, valent etiam se ipsi superare, ad bonum eligendum redire et regenerari, praeter omnes coërcitiones mentis societatisque quae eis imponuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 263:1)
adfert autem summam rei difficultatem primum, quod ridiculum dictum plerumque falsum est (hoc semper humile), saepe ex industria depravatum, praeterea nunquam honorificum;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 115:1)
sunt qui neglecto rerum pondere et viribus , si vel inania verba in hos modos depravarunt, summos se iudicent artifices ideoque non desinant eas nectere, quas sine substantia sectari tam est ridiculum quam quaerere habitum gestumque sine corpore.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 254:1)
Fautores legatorum, praeterea senatus magna pars gratia deprauata Adherbalis dicta contemnere, Iugurthae virtutem extollere laudibus;
(살루스티우스, The Jugurthine War, 15장6)
Depravari enim in malum non potest.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 44 7:1)
Ingenii vis praeceptis alitur et crescit novasque persuasiones adicit innatis et depravata corrigit."
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 30:3)
Depraves licet, dum monstroso et distorto temporis aliquid accedat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 101 12:5)
Atqui numquam diligentius damus, numquam magis iudicia nostra torquemus, quam ubi remotis utilitatibus solum ante oculos honestum stetit, tam diu officiorum mali iudices, quam diu illa depravat spes ac metus et inertissimum vitium, voluptas.
(세네카, 행복론, Liber IV 51:1)
illis quoque, quas aliqua depravavit causa, adminicula, quibus derigantur, applicant;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 33:4)
Ad tantas ineptias perventum est, ut non dolore tantum sed doloris opinione vexemur more puerorum, quibus metum incutit umbra et personarum deformitas et depravata facies, lacrimas vero evocant nomina parum grata auribus et digitorum motus et alia quae impetu quodam erroris improvidi refugiunt.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 20:1)
Cucurrit canis et presit serpentem et obviavit supradicto domino.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 7. Tertii sapientis prima historia: Canis 1:5)
obviet et quamquam totis Academia sectis atque neget verum, veris hunc laudibus ornat.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium44)
nam patrueli paterno caelibi intestatoque defuncto per agnationis praerogativam succedere parat, nisi tamen coeptis factiosa vis obviet.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Petronio suo salutem 3:2)
proinde quia dicitur haec ipsa pernicies appropinquare, cuius proditionibus deus obviet, praeveni morbum providentiae salubritate contraque lites iurgiosorum, si quae moventur, pactionibus consule, contra tributa securitatibus, ne malus homo rebus bonorum vel quod noceat vel quod praestet inveniat.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Pannychio suo salutem 4:1)
nam prudentiae satis obviat epistulari formulae debitam concinnitatem plurifario sermone porrigere.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 6권, Sidonius Domino Papae Eleutherio salutem 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION