라틴어 문장 검색

namque Aristoteles idoneam maxime ad scribendum demonstrativam proximamque ab ea iudicialem putavit, videlicet quoniam prior ilia tota esset ostentationis, haec secunda egeret artis, vel ad fallendum, si ita poposcisset utilitas, consilia fide prudentiaque constarent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 280:1)
nunc de iudiciali genere, quod est praecipue multiplex, sed officiis constat duobus intentionis ac depulsionis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 289:1)
in iudiciali autem materia dupliciter accipienda est:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 306:1)
et quoniam, quae de his erant a scriptoribus artium tradita, verbosius etiam quam necesse erat exposuimus, praeterea, quae partes essent iudicialium causarum, supra dictum est, proximus liber a prima, id est exordio incipiet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 331:6)
sequitur enim, ut iudicialium causarum, quae sunt maxime variae ac multiplices, ordo explicetur:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 7:2)
sunt qui narrationi propositionem subiungant tanquam partem iudicialis materiae, cui opinioni respondimus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 241:1)
quibus sane et ea, quae de iudicialibus causis iam dicta sunt, serviunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 4:2)
denique ex quinque quas iudicialis materiae fecimus partibus, quaecunque alia potest aliquando necessaria causae non esse;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 6:1)
quodsi quando apud aliumve, cui utrum velit liceat, erit, morte eum, pro quo loquemur, clementi tamen servandum esse vel talem, primum omnium non erit res nobis cum adversario sed cum iudice, deinde forma deliberativae magis materiae quam iudicialis utemur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 294:1)
quamvis autem pars haec iudicialium causarum praecipueque constet adfectibus, et aliqua de iis necessario dixerim, non tamen potui ac ne debui quidem istum locum in unam speciem concludere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 75:1)
nunc eamus per singulas causarum iudicialium partes, quas ut persequi ad ultimam speciem, id est ad singulas lites controversiasque, non possum, ita de generalibus scribere licet, ut, quae quemque statum frequentissime incidant, tradam.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 70:2)
illa enim potentissima est, quaeque vere dicitur oeconomica totius causae dispositio, quae nullo modo constitui nisi velut in re praesente potest:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 274:5)
eas in tribus fere generibus, demonstrativo, deliberative, iudicialique reperiri;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 8:3)
iudicialium causarum alias in singulis, alias in pluribus controversiis consistere, et in quibusdam intentionem modo stature facere, modo depulsionem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 11:3)
In omni porro causa iudiciali quinque esse partes, quarum exordio conciliari audientem, narratione doceri, probatione proposita confirmari, refutatione contra dicta dissolvi, peroratione aut memoriam refici aut animos moveri.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION