살아있는 라틴어 : 문장 검색

pallor fugat ruborem, nullum vagante forma servat diu colorem.

quid pallor iste, quid ferant lacrimae doce.

ut ora iuveni paria Perithoo gerit, ni languido pallore canderent genae staretque recta squalor incultus coma.

nec iam pallorem totiens mirabere nostrum, aut cur sim toto corpore nullus ego.

' crede mihi, quamvis contemnas murmura famae, hic tibi pallori, Cynthia, versus erit.

figit gelidus Nereida pallor:

Iamdudum trepido circumfert lumina motu intrantemque deum primo pallore fatetur Thestorides;

quantus pro coniuge pallor!

pariter pallorque ruborque purpureas hausere genas, oculique verentes ad sanctum rediere patrem, postquam ordine mensae victa fames, signis perfectam auroque nitentem Iasides pateram famulos ex more poposcit, qua Danaus libare deis seniorque Phoroncus adsueti, tenet haec operum caelata figuras:

capit ille dapes, habet ille soporem, tunc senior quae iussus agit, neu falsa videri noctis imago queat, longaevi vatis opacos Tiresiae vultus vocemque et vellera nota induitur, mansere comae propexaque mento canities pallorque suus, sed falsa cucurrit infula per crines, glaucaeque innexus olivae vittarum provenit honos:

utque toris primo complexa iacebat aurorae pallore virum,

hinc pallor et irae, hinc scelus insidiaeque et nulla modestia voti.

idem omnes pallorque viros flatusque soluti oris habet, reddit demisso Lemnia vultu:

"vix primus ab ira pallor, et impulsis surgunt ad proelia mensis."

Dicenti maduere genae, vultumque per omnem pallor iit, vocisque repens singultus apertum intercepit iter;