라틴어 문장 검색

partitionem quoque et propositionem et divisionem et duarum cognationem, quod est, ut idem valeant quae videntur esse diversa, ut non is demum sit veneficus, qui vitam abstulit data potione, sed etiam qui mentem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 151:1)
aliquando, sicut in geminatione verborum diximus, initia quoque et clausulae sententiarum alis, sed non alio tendentibus verbis inter se consonant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 199:1)
rursus clausulae ibidem statim, vos enim statuistis, vos sententiam dixistis, vos iudicavistis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 199:4)
secundum, ut clausula similiter cadat, syllabis iisdem in ultimam partem collatis:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 231:1)
Et historiae, quae currere debet ac ferri, minus convenissent insistentes clausulae et debita actionibus respiratio et cludendi inchoandique sententias ratio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 275:1)
saepe tamen est vehemens aliquis sensus verbo, quod si media parte sententiae latet, transire intentionem et obscurari circumiacentibus solet, clausula positum adsignatur auditori et infigitur, quale illud est Ciceronis, tibi necesse esset conspectu populi Romani vomere postridie.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 286:1)
solebat Afer Domitius traiicere clausulas verba tantum asperandae compositionis gratia et maxime prooemiis, ut pro Cloatilla, gratias continuo, et pro Laelia, eis utrisque apud te Laelia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 288:1)
quod ne quis praecipi miretur, Ciceroni epistolis excidit, res mihi invisae visae sunt, , et carmine, O fortunatam natam me Consule . Etiam monosyllaba, si plura sunt, male continuabuntur, quia necesse est compositio multis clausulis concisa subsultet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 298:2)
sunt et illa discrimina, quod rhythmis libera spatia, metris finita sunt, et his certae clausulae, illi, quomodo coeperant, currunt usque ad μεταβολήν, id est transitum ad aliud rhythmi genus, et quod metrum verbis modo, etiam corporis motu est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 307:1)
magis tamen et desideratur clausulis et apparet, primum quia sensus omnis habet suum finem poscitque naturale intervallum, quo a sequentis initio dividatur, deinde quod aures continuam vocem secutae ductaeque velut prono decurrentis orationis flumine tum magis iudicant, cum ille impetus stetit et intuendi tempus dedit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 318:3)
Proximam clausulis diligentiam postulant initia;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 319:3)
exordium sumunt cum clausula cum praecedentibus cohaereat:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 320:2)
nam ut initia clausulaeque plurimum momenti habent, quotiens incipit sensus aut desinit, sic mediis quoque sunt quidam conatus iique leviter insistunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 323:3)
quaedam etiam clausulae sunt claudae atque pendentes, si relinquantur, sed sequentibus suscipi ac sustineri solent, eoque facto vitium, quod erat fine, continuatione emendatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 327:1)
versum oratione fieri multo foedissimum est totum, sed etiam parte deforme, utique si pars posterior clausula deprehendatur aut rursus prior ingressu.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 329:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION