도구

도구

라틴어 문장 검색

Tunc agrestis, verecundus alioquin, avaritia divitis iam spoliatus, ut suo saltem sepulchro paternum retineret solum, amicos plurimos ad de- monstiationem finium trepidans eximie corrogarat:
(아풀레이우스, 변신, 9권 32:7)
Sed, cum adhuc nec in hoc quoque regalis avaritia, sed tamen laudabilis, grata esset, legatos ultra mare ad Galliam magistros acquirere direxit, indeque advocavit Grimbaldum, sacerdotem et monachum, venerabilem videlicet virum, cantatorem optimum, et omni modo ecclesiasticis disciplinis et in divina scriptura eruditissimum, et omnibus bonis moribus ornatum;
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 78 81:1)
Deinde mirum si de re dubia est totius plebis tam grande scandalum, cum episcopos suos, quos pro magno habent, sordida avaritia maculatos putant, dum maligna species non vitatur?
(아우구스티누스, 편지들, 21. (A. D. 405 Epist. LXXXIII) Domino Beatissimo et Venerabiliter Carissimo Ac Desiderantissimo Fratri et Coepiscopo Alypio et Qui Tecum Sunt Fratribus Augustinus et Qui Mecum Sunt Fratres In Domino salutem 2:9)
Quaesitum atque tractatum quam ob causam Sallustius avaritiam dixerit non modo virilem, sed corpus quoque ipsum .
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 1:1)
Avaritia pecuniae studium habet, quam nemo sapiens concupivit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 3:2)
ea quasi venenis malis imbuta corpus animumque virilem effeminat, semper infinita et insatiabilis est, neque copia neque inopia minuitur, tum Favorinus me aspiciens Quo, inquit, pacto corpus hominis avaritia effeminat?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 3:3)
usum esse Sallustium circumlocutione quadam poetica et, cum dicere vellet hominem avaritia corrumpi, corpus et animum dixisse, quae duae res hominem demonstrarent;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 6:2)
Quorum, inquit, avaritia mentem tenuit et corrupit quique sese quaerundae undique pecuniae dediderunt, eos plerosque tali genere vitae occupatos videmus, ut sicuti alia in his omnia prae pecunia, ita labor quoque virilis exercendique corporis studium relictui sit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 10:1)
Nam si avaritia sola summa omnes hominis partes affectionesque occupet et si ad incuriam usque corporis grassetur, ut per illam unam neque virtutis neque virium neque corporis neque animi cura adsit, tum denique id vere dici potest effeminando esse et animo et corpori, si qui neque sese neque aliud curent, nisi pecuniam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 14:1)
Tum Favorinus Aut hoc, inquit, quod dixisti, probabile est, aut Sallustius odio avaritiae plus quam par fuit eam criminatus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 15:1)
P. Cornelius Rufinus manu quidem strenuus et bellator bonus militarisque disciplinae peritus admodum fuit, sed furax homo et avaritia acri erat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, VIII 3:1)
Valerius autem Antias contra hanc decretorum memoriam contraque auctoritates veterum annalium post Africani mortem intercessionem istam pro Scipione Asiatico factam esse a Tiberio Graccho dixit, neque multam irrogatam Scipioni, sed damnatum eum peculatus ob Antiochinam pecuniam, quia praedes non daret, in carcerem duci coeptum atque ita intercedente Graccho exemptum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XIX 9:1)
Avaritiaene crimina frugalitatis laudibus deprecetur?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XVI 14:2)
Sed idcirco me fecisse, quod utrum neglegentia partim magistratum an avaritia an calamitate populi Romani evenisse dicam, nescio.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XIII 5:4)
Avaritiam omnia vitia habere putabant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, II 3:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION