라틴어 문장 검색

" Et certe in tantum est pessimacupiditas, ut "cupienti animo nihil satis festinetur;"
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 89:6)
Vacca quidem taurum, sed et ipsa leæna leonem Iratos fugiunt, sed cupiunt placidos;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 125:6)
Audivi namque, quodde peccato atque stultitia sua valde dolent, et tuis mandatis in omnibuset per omnia cum juramento et juratoribus cupiunt obedire.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 275:3)
Paupertatem enim suam morte saltem finire vehementer cupiebat.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:29)
Quam iuvenisaspectam ardenti amore diligere coepit et plurimos ad eam direxit nuntios, cupiens ab illa qua tantum ardebat amari.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 101:7)
Habebat autem puer iste quendam vicinum valde divitem, qui domum pueri emere cupiebat ut suam largiorem faceret.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:3)
quorumunus alii cibum auferre cupit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:39)
Qui multa cupit, semper maiorum fame tabescit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 140:2)
Radix pacis est aliena non cupere, et fructus eius est requiemhabere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 143:2)
Solos cantus tuos audire cupio.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 149:8)
Etsi arrectisauribus multa cupio, promissa tamen audiendi avidus vehementer efflagito.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 178:11)
modo garrulitatem eius audire cupio.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:26)
Quod pigro assequi desiderata donant, idem consequi cupita velocinegant.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 193:2)
Proverbialiter enim Socratem dicunt saeculares tumultus devitantem etagrestem vitam cupientem nemus incoluisse et tugurii loco dimidium inhabitassedolium, cuius fundum vento opponebat et ymbri et quod erat apertum iocundosoli.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 199:1)
Hunc vero in modum transeuntia mundi gaudia sectantes et diversis utretineant inhiantes de improviso veniens dies, id est finis vitae, intercipitet quaeque cupita velint nolint adimit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 220:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION