라틴어 문장 검색

nunc igitur quoniamst animi natura reperta mobilis egregie, perquam constare necessest corporibus parvis et levibus atque rutundis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 5:10)
quare etiam atque etiam mentis naturam animaeque scire licet perquam pauxillis esse creatam seminibus, quoniam fugiens nil ponderis aufert.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 6:1)
Praeterea modo cum fuerit liquidissima caeli tempestas, perquam subito fit turbida foede, undique uti tenebras omnis Acherunta rearis liquisse et magnas caeli complesse cavernas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 6:13)
postremo quos cumque vides hinc aetheris ignes, scire licet perquam pauxillo posse minores esse vel exigua maioris parte brevique.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 22:7)
sermonesque eius de Socrate admodum elegantes leguntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 41:5)
Psallere saltare elegantius quam necesse est probae?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 5:4)
Eleganter enim ex contemptu Aeneae auget iniuriam suam.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 7:3)
Graius poeta equorum tantum meminit flagro animante currentium, licet dici non possit elegantius quam quod adiecit ὑψόσ’ ἀειρόμενοι, quo expressit quantum natura dare poterat impetum cursus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 21:1)
Illam vero enumerationis congestionem apud Homerum Maro ammiratus ita expressit, ut paene eum dixerim elegantius transtulisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 17:1)
Quod ita elegantius auctore digessit, ut fabula lascivientis Didonis, quam falsam novit universitas, per tot tamen secula speciam veritatis optineat, et ita pro vero per ora omnium volitet, ut pictores fictoresque et qui figmentis liciorum contextas imitantur effigies hac materia vel maxime in efficiendis simulachris tamquam unico argumento decoris utantur, nec minus histrionum perpetuis et gestibus et cantibus celebrentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 5:1)
Hinc Virgilius eundem locum de incluso Turno gratia elegantiore conposuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 4:1)
Et illa mutatio elegantissima est, ut de quo loquebatur subito ad ipsum verba converteret:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 14:1)
Et est autem et erat et fuit plerumque absunt cum elegantia sine detrimento sententiae.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 4:6)
Bene et eleganter duo ista verba divisit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 12:1)
Notus est omnibus Eupolis, inter elegantes habendus veteris comoediae poetas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION