라틴어 문장 검색

Ut norma iuridica afferat quaedam gravia mansuraque, necesse est maiorem partem societatis sodalium eam recepisse incipiendo a congruis rationibus, et iuxta personalem transformationem se gerat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 270:3)
Nam haud possibile erit magnis rebus operam dare tantum quasdam per doctrinas, absque mystica quae nos animet, absque “interioribus motibus qui impellunt, dant rationem, animum addunt et sensum praebent personali et communi actioni”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 276:4)
Propriam praestantiam non comprehendit tamquam rationem gloriae personalis vel irresponsalis dominationis, sed uti diversam facultatem quae demum ipsi imponit gravem responsalitatem orientem ex eius fide.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 280:8)
Attamen cum exercitatio cuiusdam virtutis in personali socialique vita generali modo debilitatur, utique hoc multiplicia inaequilibria parit, etiam ambitalia.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 285:2)
Hoc modo actio humana non tantum a vacua praeservatur nimia operositate, sed etiam ab immoderata voracitate et a segregata conscientia quae fert ad solum personale beneficium persequendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 300:9)
VII. TRINITAS ET NECESSITUDO INTER CREATURAS
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 301:1)
Mundus creatus est a tribus Personis tamquam uno principio divino, sed quaeque earum perficit hanc operam communem secundum suam ipsius personalem proprietatem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 302:4)
Hac de causa “cum contemplamur admiratione universum in eius magnitudine et pulchritudine, debemus laudare totam Trinitatem”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 302:5)
Vestigium Trinitatis agnosci poterat in natura “quando nec liber iste obscurus erat, nec oculus hominis caligaverat”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 303:3)
Ita indicat nobis provocationem ad realitatem sub Trinitatis lumine interpretandam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 303:5)
Omnia coniunguntur, et hoc nos hortatur ut augeamus spiritalitatem solidalitatis globalis quae manat ex Trinitatis mysterio.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 304:6)
Haec temporum convenientia nobis dat copiam considerandi Vaticanum II fidei fuisse Concilium, eo quod nos invitavit ut praecipuum tribueremus locum nostrae ecclesialis et personalis vitae primatui Dei in Christo.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 9:2)
Hoc modo fides personalem rationem consequitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 15:8)
Apud Abraham in Deum fides intimas ipsius medullas collustrat, dat ei facultatem bonitatis scaturiginem agnoscendi, quae omnium rerum est origo, atque confirmandi eius vitam non ex nihilo aut casu procedere, verum ex vocatione personalique amore.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:10)
se ab idolis seiungit ut ad Deum viventem redeat, per personalem occursum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 21:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION