라틴어 문장 검색

in ventrem ae libidinem proiectorum inhonesta labes est.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 33:5)
Adiuvabo postmodo convicia et plura mihi quam putas obiciam, nunc hoc respondeo tibi :
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 88:1)
quamvis ista mihi mors est inhonesta futura:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 825)
mors inhonesta quidem, tu moriere tamen.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 826)
et si qua extremis tellus se subtrahit oris, sentiat illa tuas postmodo capta manus!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1013)
quod mihi si ponenda tuo sit corpore vita, exitus hic nobis non inhonestus erit.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 26b23)
nam quamquam pruritu laborat sermonis inhonesti, tamen patronorum est praecipue cavendus arcanis, quorum est laudator in prosperis, delator in dubiis;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Apollinari suo salutem 10:1)
Inhonesta res est suos vincere: satis est potuisse puniri.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, I11)
Honos honestum decorat, inhonestum notat.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 226)
ingeret hic potus iuuenis maledicta puellae, postmodo quae uotis inrita facta uelit:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 548)
nec posse, cum hostes prope ad portas essent, bello praeverti se quicquam, nec, si sit laxamenti aliquid, aut plebi honestum esse, nisi mercede prius accepta arma pro patria non cepisse, neque patribus satis decorum per metum potius quam postmodo voluntate adflictis civium suorum fortunis consuluisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 260:1)
nec illos, etsi non adhortatio invisi ducis, suum saltem flagitium et publicum in praesentia dedecus, postmodo periculum, si animus hosti redisset, cogere potuit gradum adcelerare aut, si aliud nihil, stare instructos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 475:1)
consulares quoque ac seniores ab residuo tribuniciae potestatis odio, cuius desiderium plebi multo acrius quam consularis imperii rebantur esse, prope malebant postmodo ipsos decemviros voluntate abire magistratu quam invidia eorum exsurgere rursus plebem:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 443:1)
si Ardeates sua tempora exspectare velint arbitriumque senatui levandae iniuriae suae permittant, fore ut postmodo gaudeant se irae , sciantque patribus aeque curae fuisse ne qua iniuria in eos oreretur ac ne orta diuturna esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 79:1)
cuius et ipsos postmodo et patres qui dederant paenituit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 314:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION