-
ingenitam deitatem Patris appellat, hoc est eum solum ex tribus personis ingenitum esse profitetur, cum videlicet ut jam supra meminimus, solus ipse non sit ab alio.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 12:8)
-
Sic etiam juxta personarum proprietates, quaedam opera specialiter alicui personae attribuuntur, quamvis indivisa totius Trinitatis opera praedicentur, et quidquid ab una earum fit, a singulis fieri constet.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 12:12)
-
Non minus tamen aut Filium aut Spiritum sanctum omnipotentem praedicamus quam Patrem.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 13:5)
-
Ex his quidem verbis Hieronymi, cum profitetur nil plus in Patre quam in Filio, vel minus in Filio quam in Patre reperiri, excepto quod Filius a seipso non est, sicut et Pater profecto, videtur juxta naturam vel modum existentiae, non operationis, hanc quasi propriam Patri ascribere potentiam, quod solus ipse per se subsistere queat, vel a seipso existere habeat:
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 14:1)
-
XIV. Hinc etiam cum ipse Spiritus sapientiae describeretur, verus Deus plane praedicatur, cum inter caetera de eo scriptum sit in Sapientia sic:
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:1)
-
Sic et beatus Petrus in Actibus apostolorum Spiritum sanctum Deum esse profitetur dicens:
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:13)
-
Et Psalmista Spiritum Dei ubique esse tanquam incircumscriptum profitetur dicKü¥g Quo ibo a spiritu tuo?
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:21)
-
) Qui et statim ut ipsum spiritum Dei, quem ubique esse profitetur, idem esse cum ipso Deo ad quem loquitur, insinuet;
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:24)
-
Hanc et aperte generationem profitetur sancta anima per Deum liberata cum in Ecclesiastico dicit:
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 28:11)
-
Cujus tamen sapientiae excellentia ipsius etiam Domini testimonio omnibus praeferenda, per concupiscentiam carnalesque voluptates devicta idololatriae consensit, divino cultu derelicto, quem in Scripturis suis et docebat et praedicabat.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:6)
-
I, 15), multitudinem metuentes, privatim tamen, et quasi sapientiam loquentes inter perfectos, ipso etiam nonnunquam populo audiente, sectam fidei contrariam profitebantur atque defendebant.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 32:17)
-
Beatus vero Augustinus quod dicitur de sole et caeteris coelestibus luminaribus, nequaquam refellere audet, sed sibi incertum esse profitetur utrum videlicet quidam rectores spiritus illis insint, per quos etiam vivificentur, et (quod mirabile dictu videtur) dicit etiam se ignorare, utrum haec quoque pertineant ad societatem eorum quos nos Christiani angelos vel coelestes spiritus dicimus.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:1)
-
Ego me ista ignorare profiteor.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:4)
-
Et bene hae quasi reliquiae mundanae animae dicuntur, quae scilicet ad animalem pertinent vitam, quia haec inferioribus ipsa relinquit animabus quae per eam expleri dignum non est. Unde et eorum haeresis confutatur qui Dominum Jesum non aliam animam quam sanctum Spiritum habere profitentur.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 49:6)
-
Unde septuaginta Interpretes cum ei legem transferrent, arcanum divinae generationis prudenti, ut videri dicunt, consilio penitus tacuerunt, ne si id quoque apud Hebraeos praedicari audiret, duplicem divinitatem esse deprehenderet, quod antea tantum unius Dei cultor exstiterat, ne propter Platonicum dogma ab unitate deitatis deviaverat, licet ibi plures distingui personas audierit, unius tamen deitatis singularitate servata.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 58:21)