도구

도구

라틴어 문장 검색

Excellentissime regine ac regali dignitate pollenti, Deo dilecte omnibus que sanctis amabili, monachorum matri et sanctarum uirginum duci, domine regine Gerberge, frater Adso, suorum omnium seruorum ultimus, gloriam et pacem sempiternam.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 1:1)
Supra omnes istos deos extolletur Antichristus, quia maiorem et fortiorem se his omnibus faciet, et non solum supra hos, sed etiam supra omne quod colitur, id est, supra sanctam Trinitatem, que solummodo colenda et adoranda est ab omni creatura.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:22)
Siue etiam in templo Dei sedebit Antichristus, id est, in sancta ecclesia, omnes christianos faciens martyres et eleuabitur et magnificabitur, quia in ipso erit caput omnium malorum diabolus, qui est rex super omnes filios superbie.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:27)
sicut mihi aetas praescribit, imperitia cogit, hortatur professio.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:12)
sed ex quo mihi de sanctarum Scripturarum favis aliquid coepit emanare dulcedinis, et mellifluum Christi nomen sibi meum vendicavit affectum;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:25)
Multo enim plures gremio caritatis quam amicitiae amplexibus recipiendos, divina sanxit auctoritas.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:19)
Neque enim ideo pudicitia coniugalis virtus non est, quia praecellit continentia vidualis, quibus licet sancta praeferatur virginitas, earum tamen gratiam non oblitterat.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:28)
Ad quod osculum anima quaedam sancta suspirans:
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:51)
His igitur falsis amicitiae finibus explosis, finem amicitiae ex verbis Domini proferendum putavimus, qui mortem ipsam pro amicis sanxit non esse fugiendam.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:17)
nihil scilicet negandum amico, nihil pro amico non sustinendum, quod minus sit quam ipsa pretiosa corporis vita, quam ponendam pro amico divina sanxit auctoritas (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:22)
Quod si non ei amicitia, sed natura praescriberet, nec ita virtuosum, nec ita laude dignum iudicarem.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 1:34)
Ipse Dominus ac salvator noster verae nobis amicitiae formam praescripsit:
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:8)
et tanto plus ei conferre honoris, quanto minus conferendum conditio vel paupertas praescribit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:28)
Haec lex, ait quidam, in amicitia sanciatur, ut ab amicis honesta petamus, et pro amicis honesta faciamus, nec expectemus ut rogemur;
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 1:1)
futiles hos honores et onera, illis quos praescripserit ratio imponamus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION