라틴어 문장 검색

Verbum quod est ab ago frequentativum, in syllaba prima quonam sit modulo pronuntiandum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, VI 1:1)
quoniam frequentativa ferme omnia eodem modo in prima syllaba dicuntur, quo participia praeteriti temporis ex his verbis unde ea profecta sunt in eadem syllaba pronuntiantur, sicuti lego lectus facit lectito;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, VI 4:3)
Sic igitur actito producte in prima syllaba pronuntiandum, quoniam ex eo fit quod est ago et actus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, VI 4:15)
eane fieri bonis, bono genere gnatis, boni consultis?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, III 18:7)
At contra cum dicimus 'nos, neque profuso intentoque flatu vocis neque proiectis labris pronuntiamus, sed et spiritum et labeas quasi intra nosmet ipsos coercemus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, IV 5:2)
Potest autem videri consulta elegantia mutasse verbum, cum in castris et in exercitu multa fieret, non in comitio nec ad populum diceretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, I 8:1)
nam, si ante id fiat, non 'intra' pronuntiat, sed 'citra.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 14:1)
Pueri in ludo rudes, si eum librum accepissent, non hi magis in legendo deridiculi fuissent, ita et sententias intercidebat et verba corrupte pronuntiabat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXXI 10:1)
Me enim pudor et verecundia tenent, pronuntiare ea secundum tuam definitionem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, V 4:2)
inscium quoque et impium et ebrium et sobrium quidem paulo, sed rectius per i litteram, non per e, in eodem casu pronuntiandum, eaque inter eos contentio longius duceretur, non arbitratus ego operae pretium esse eadem istaec diutius audire, clamantes conpugnantesque illos reliqui.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, V 5:2)
senatusque consultum fieri duobus modis:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, VII 10:5)
In eo libro Cicero, cuin dixisset verba haec aufugio et aufero composita quidem esse ex praepositione ab et ex verbis fugio et fero, sed eam praepositionem, quo fieret vox pronuntiatu audituque lenior, versam mutatamque esse in au syllabam coeptumque esse dici aufugio et aufero pro abfugio et abfero - cum haec, inquam, ita dixisset, tum postea super eadem particula ita scripsit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, III 3:1)
et omnino quicquid ita dicitur plena atque perfecta verborum sententia, ut id necesse sit aut verum aut falsum esse, id a dialecticis ἀξίωμα appellatum est, a M. Varrone, sicuti dixi, proloquium, a M. autem Cicerone pronuntiatum, quo ille tamen vocabulo tantisper uti se adtestatus est, quoad melius, inquit, invenero.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VIII 8:2)
Quem cum iam inter ingentes clamores legentem invenissemus - legebat autem librum ex Ennii septimum - , hos eum primum versus perperam pronuntiantem audivimus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, V 5:1)
Pronunciarunt enim ut equites et burgenses illi damnati et proscripti a conventu parlamentario abstinerent donec perlata esset lex de convictionibus eorum revocandis.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 17:28)

SEARCH

MENU NAVIGATION