도구

도구

라틴어 문장 검색

nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam scitis, et in quo me corruerit genere, cum tantum arderem quantum Trinacria rupes lymphaque in Oetaeis Malia Thermopylis, maesta neque adsiduo tabescere lumina fletu cessarent tristique imbre madere genae, qualis in aerii perlucens vertice montis rivus muscoso prosilit e lapide, qui, cum de prone praeceps est valle volutus, per medium densi transit iter populi, dulce viatori lasso in sudore levamen cum gravis exustos aestus hiulcat agros.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68b3)
Eya, facite, Scandinavie soboles, ut cuius merito trepidatis adventam, quod ex vobis est presentiam sitiatis. 13.
(단테 알리기에리, Epistolae 28:3)
Verum si merito trepidantes insanisse penitet non dolentes, ut in amaritudinem penitentie metus dolorisque rivuli confluant, vestris animis infigenda supersunt, quod Romane rei baiulus hic divus et triumphator Henricus, non sua privata sed publica mundi commoda sitiens, ardua queque pro nobis aggressus est sua sponte penas nostras participans, tanquam ad ipsum, post Christum, digitum prophetie propheta direxerit Ysaias, cum, spiritu Dei revelante, predixit:
(단테 알리기에리, Epistolae 42:4)
Dum trepidant nullo firmate robore partes, tolle moras;
(단테 알리기에리, Epistolae 51:1)
Purior in uicis aqua tendit rumpere plumbum quam quae per pronum trepidat cum murmure riuum?
(호라티우스의 첫번째 편지, 109)
iamque dies aderat, nil cum procedere lintrem sentimus, donec cerebrosus prosilit unusac mulae nautaeque caput lumbosque salignofuste dolat:
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장16)
currere per totum pavidi conclave magisqueexanimes trepidare, simul domus alta Molossispersonuit canibus.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장65)
iam vaga prosiliet frenis natura remotis.
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장44)
Ne ad scribendum cito prosilias et levi ducaris insania.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 18:1)
ille tamen faciem prius inspicit et trepidat ne suppositus venias ac falso nomine poscas:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I35)
"nam si gradibus trepidatur ab imis, ultimus ardebit quem tegula sola tuetur a pluvia, molles ubi reddunt ova columbae, lectus erat Codro Procula minor, urceoli sex ornamentum abaci nec non et parvulus infra cantharus et recubans sub eodem marmore Chiron, iamque vetus graecos servabat cista libellos et divina opici rodebant carmina mures, nil habuit Codrus, quis enim negat?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III84)
nocte quidem, sed Luna videt, sed sidera testes intendunt oculos, finitum tempus honoris cum fuerit, clara Lateranus luce flagellum sumet et occursum numquam trepidabit amici iam senis ac virga prior annuet, atque maniplos solvet et infundet iumentis hordea lassis.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII59)
hic tamen et Cimbros et summa pericula rerum excipit et solus trepidantem protegit urbem.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII99)
pauca licet portes argenti vascula puri nocte iter ingressus, gladium centumque timebis et motae ad lunam trepidans harundinis umbram cantabit vacuus coram latrone viator.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X6)
sed procul extensum petulans quatit hostia funem Tarpeio servata Iovi frontemque coruscat, quippe ferox vitulus templis maturus et arae spargendusque mero, quem iam pudet ubera matris ducere, qui vexat nascenti robora cornu, si res ampla domi similisque adfectibus esset, pinguior Hispulla traheretur taurus et ipsa mole piger nec finitima nutritus in herba, laeta sed ostendens Clitumni pascua sanguis iret et a grandi cervix ferienda ministro ob reditum trepidantis adhuc horrendaque passi nuper et incolumem sese mirantis amici.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION