라틴어 문장 검색

Mens abit et morior quotiens peccasse fateris, Perque meos artus frigida gutta fluit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 1424)
illius lacrimis, quas arbore fundit odora, unguimur, et dominae nomina gutta tenet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:192)
cum tibi quaerenti, num verus nuntius esset, attulerat culpae quem mala fama meae, inter confessum dubie dubieque negantem haerebam, pavidas dante timore notas, exemploque nivis, quam mollit aquaticus Auster, gutta per attonitas ibat oborta genas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 336)
gutta cavat lapidem, consumitur anulus usu, atteritur pressa vomer aduncus humo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 103)
dixit, et ut lacrimae (neque enim lacrimare deorum est) decidit in tepidos lucida gutta sinus, flent pariter molles animis virgoque senexque;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권360)
at inde sanguineae manant, tamquam de vulnere, guttae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 29:11)
" Dixit, et ut serpens in longam tenditur alvum durataeque cuti squamas increscere sentit nigraque caeruleis variari corpora guttis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 56:3)
Cumque super Libycas victor penderet harenas, Gorgonei capitis guttae cecidere cruentae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 62:6)
aptumque colori nomen habet, variis stellatus corpora guttis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 44:10)
Occupat obsessos sudor mihi frigidus artus, caeruleaeque cadunt toto de corpore guttae, quaque pedem movi, manat lacus, eque capillis ros cadit, et citius, quam nunc tibi facta renarro, in latices mutor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 57:36)
At quacumque cavis spumas eiecit aenis ignis et in terram guttae cecidere calentes, vernat humus, floresque et mollia pabula surgunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 16:16)
vidi guttas e flore cruentas decidere et tremulo ramos horrore moveri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 31:12)
Protinus, ut secto piceae de cortice guttae, utve tenax gravida manat tellure bitumen, utve sub adventu spirantis lene favoni sole remollescit, quae frigore constitit, unda, sic lacrimis consumpta suis Phoebeia Byblis vertitur in fontem, qui nunc quoque vallibus illis nomen habet dominae nigraque sub ilice manat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 53:1)
Quae quamquam amisit veteres cum corpore sensus, flet tamen, et tepidae manant ex arbore guttae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 48:6)
exsiluere loco (dictu mirabile) silvae, ingemuitque solum, vicinaque palluit arbor, sparsaque sanguineis maduerunt pabula guttis, et lapides visi mugitus edere raucos, et latrare canes et humus serpentibus atris squalere et tenues animae volitare videntur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 49:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION