도구

도구

라틴어 문장 검색

De quibus illud etiam considerandum puto quod nemo dubitat esse fortem cui fortitudinem inesse conspexerit et cuicumque uelocitas adest manifestum est esse uelocem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:6)
Postremo idem de tota concludere fortuna licet, in qua nihil expetendum, nihil natiuae bonitatis inesse manifestum est, quae nec se bonis semper adiungit et bonos quibus fuerit adiuncta non efficit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:13)
— Inest enim dignitas propria uirtuti, quam protinus in eos quibus fuerit adiuncta transfundit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:12)
hoc igitur modo maiorem regibus inesse necesse est miseriae portionem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:8)
Quod si natura quidem inest sed est ratione diuersum, cum de rerum principe loquamur deo, fingat qui potest quis haec diuersa coniunxerit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:16)
— Habent igitur improbi cum puniuntur quidem boni aliquid adnexum, poenam ipsam scilicet, quae ratione iustitiae bona est, idemque cum supplicio carent inest eis aliquid ulterius mali, ipsa impunitas, quam iniquitatis merito malum esse confessus es. — Negare non possum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:10)
Sed in hac ipsa fortuna populari non nihil boni maliue inesse perpendo;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:3)
Quare quibus in ipsis inest ratio etiam uolendi nolendique libertas, sed hanc non in omnibus aequam esse constituo.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:8)
atque e conuerso rursus, si de quopiam uera sit opinio quoniam sedet, eum sedere necesse est. In utroque igitur necessitas inest, in hoc quidem sedendi, at uero in altero ueritatis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 3:2)
Ita cum causa ueritatis ex altera parte procedat, inest tamen communis in utraque necessitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 3:4)
Ratio uero hanc quoque transcendit speciemque ipsam quae singularibus inest uniuersali consideratione perpendit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 4:3)
imaginatio uero mobilibus beluis, quibus iam inesse fugiendi appetendiue aliquis uidetur affectus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:4)
in huius modi igitur lite nos, quibus tam ratiocinandi quam imaginandi etiam sentiendique uis inest, nonne rationis potius causam probaremus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:5)
posse hunc casum ad ipsos recidere demonstrant: miserantur communem Galliae fortunam: omnibus pollicitationibus ac praemiis deposcunt qui belli initium faciant et sui capitis periculo Galliam in libertatem vindicent.
(카이사르, 갈리아 전기, 7권, 1장5)
Si sine causa quis emacrescit, ne in malum habitum corpus eius recidat, metus est.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 7장5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION