도구

도구

라틴어 문장 검색

Nec sermones ego mallem repentis per humum quam res componere gestasterrarumque situs et flumina dicere et arcesmontibus impositas et barbara regna tuisqueauspiciis totum confecta duella per orbem,claustraque custodem pacis cohibentia Ianum et formidatam Parthis te principe Romam,si, quantum cuperem, possem quoque;
(호라티우스의 두번째 편지, 1106)
stupet Albius aere;
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장18)
contra Laevinum, Valeri genus, unde SuperbusTarquinius regno pulsus fugit, unius assisnon umquam pretio pluris licuisse, notanteiudice quo nosti, populo, qui stultus honores saepe dat indignis et famae servit ineptus,qui stupet in titulis et imaginibus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장3)
Quae virtus et quanta, boni, sit vivere parvo—nec meus hic sermo est, sed quae praecepit Ofellusrusticus, abnormis sapiens crassaque Minerva—,discite non inter lances mensasque nitentis,cum stupet insanis acies fulgoribus et cum adclinis falsis animus meliora recusat,verum hic inpransi mecum disquirite.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장1)
Stupet animus, manus tremit, caligant oculi, lingua balbutit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 1:9)
Igitur clericatum non honorem intellegens sed onus primam curam habuit, ut humilitate superaret invidiam, deinde, ut nullam obsceni in se rumoris fabulam daret, ut, qui mordebantur ad aetatem eius, stuperent ad continentiam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 10:19)
Alii sublatis in altum humeris et intra se nescio quid cornicantes stupentibus in terram oculis tumentia verba trutinantur, ut, si praeconem addideris, putes incedere praefecturam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 16:6)
nemo magis rhombum stupuit;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV48)
inmemor illa domus et coniugis atque sororis nil patriae indulsit, plorantesque improba natos, utque magis stupeas, ludos Paridemque reliquit, sed quamquam in magnis opibus plumaque paterna et segmentatis dormisset parvula cunis, contempsit pelagus;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI40)
stupet haec qui iam post terga reliquit sexaginta annos Fonteio consule natus?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII7)
caerula quis stupuit Germani lumina, flavam caesariem et madido torquentem cornua cirro?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII62)
Cluso per insidias intra eum saltum exercitu, unde non posset evadere, stupens tanta occasione dux hostium Pontius Herennium patrem consuluit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM SAMNITICUM 10:1)
Primus dies signa tabulasque, sequens arma pecuniam transvexit, tertius captivos ipsumque regem adtonitum adhuc tamquam subito malo et stupentem.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MACEDONICUM SECUNDUM 13:1)
at pater omnipotens ira tum percitus acri magnanimum Phaethonta repenti fulminis ictu deturbavit equis in terram, Solque cadenti obvius aeternam succepit lampada mundi disiectosque redegit equos iunxitque trementis, inde suum per iter recreavit cuncta gubernans, scilicet ut veteres Graium cecinere poëtae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 15:7)
quae imago, praeter quod lugentis est, ut diximus, deae, terrae quoque hiemalis est, quo tempore obnupta nubibus sole viduata stupet, fontesque veluti terrae oculi uberius manant, agrique interim suo cultu vidui maestam faciem sui monstrant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 5:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION