라틴어 문장 검색

unum eorum, qui inferunt injuriam,alterum eorum, qui ab his, quibus infertur, si possunt, non propulsantinjuriam;
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 45:22)
Gloriosius tacendo est injuriam fugere,quam respondendo superare.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 45:27)
«Objurgatio et injuriæ annullabunt substantiam;
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 51:11)
Qui corripit irrisorem, ipse sibi injuriam infert:
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 64:11)
Juvenes vero confisi de fortitudine ac viribus suis et etiam de multitudineillorum, qui videbantur amici, post multas laudes domini Melibei ac divitiarumet parentelæ illius et potentiæ, consuluerunt vindictam incontinenti faciendam et guerram potenti manu pertractandam, adversariorumpotentiam et divitias pro nihilo reputantes, reprehendendo etiam sapientesde inducia et deliberatione postulata, allegando etiam quod, sicut ferrumigne calefactum et candidatum semper melius quam frigidum laboratur, itaet injuria recens in continenti semper melius quam ex intervallo vindicatur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 17:1)
injuriamergo mihi factam per vindictam contra illos faciendam et injuriam, quameis faciam, curabo.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 180:3)
Per vindictam namque velinjuriam non curatur injuria vel alia vindicta, immo augmentantur et crescunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 181:5)
quinto, quæ fuit causa injuriæ tibi illatæ, et quare Deus permisit, tibi hanc injuriam fieri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 207:5)
Non reor esse reum, qui totum posse peregit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:8)
Male suam injuriam vindicat, qui vindictamfaciendo illam pejorat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:21)
Causam autem, quare Deus permisit tibi hanc injuriam fieri, similiternon possumus scire, nisi per credulitatem vel præsumptionem;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:1)
Si, tollerando injuriam, vindictam non fecero, inimicosmeos et alios homines ad novam injuriam mihi faciendam invitabo.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 236:13)
" Invitando itaquenovam injuriam, tot mihi undique fient injuriæ, quod eas non poteropati.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 236:16)
nam si judicesmaleficia non vindicant, non solum novam injuriam invitant, sed etiam denovo peccare imperant et, si multa maleficia patiuntur fieri, venient quænon poterunt pati;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 237:3)
vel "patientia est remedium injuriarum, " ut in Moralium Dogmatecontinetur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 243:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION