라틴어 문장 검색

his approbatis, simul manifestum est illud quoque, quem finem vel quid summum et ultimum habeat rhetorice, quod τέλοσ dicitur, ad quod omnis ars tendit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 247:3)
sequitur quaestio, an utilis rhetorice.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 249:1)
transeamus igitur ad eam quaestionem, quae sequitur, an rhetorice ars sit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 269:2)
quod quidem adeo ex iis, qui praecepta dicendi tradiderunt, nemo dubitavit, ut etiam ipsis librorum titulis testatum sit, scriptos eos de arte rhetorica;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 270:1)
Cicero vero eam, quae rhetorice vocetur, esse artificiosam eloquentiam dicat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 270:2)
ita si rhetorice vocari debet sermo quicunque, fuisse eam, antequam esset ars, confitebor;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 278:5)
sed idem et de arte rhetorica tris libros scripsit, et in eorum primo non artem solum eam fatetur, sed ei particulam civilitatis sicut dialectices adsignat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 282:2)
hunc modo nullum esse in rhetorice, modo non praestari eum, qui promittatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 290:2)
quae omnia apparet de ea rhetorice dici, quae sit a bono viro atque ab ipsa virtute seiuncta;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 299:1)
alioqui ubi iniusta causa est, ibi rhetorice non est, adeo ut vix admirabili quodam casu possit accidere, ut ex utraque parte orator, id est vir bonus, dicat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 299:2)
nam rhetorice non est contraria sibi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 301:1)
alteri respondendum, Ars earum est, quae . rhetorice ars est bene dicendi, bene autem dicere scit orator.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 305:2)
quid quod rhetorice non utique propositum habet semper vera dicendi, sed semper verisimilia?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 307:4)
sive ille ab omnibus fere probatus finis observatur, artem constare ex perceptionibus consentientibus et coexercitatis ad fine utilem vitae, iam ostendemus nihil non horum in rhetorice inesse.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 309:2)
erit enim rhetorice in oratore etiam tacente, et si desierit agere vel proposito vel aliquo casu impeditus, non magis desinet esse orator quam medicus, qui curandi fecerit finem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 315:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION