라틴어 문장 검색

addidit, ut satyri celatus imagine pulchram Iuppiter implerit gemino Nycteida fetu, Amphitryon fuerit, cum te, Tirynthia, cepit, aureus ut Danaen, Asopida luserit ignis, Mnemosynen pastor, varius Deoida serpens.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 11:5)
Sic ubi nescio quis Lycia de gente virorum rettulit exitium, satyri reminiscitur alter, quem Tritoniaca Latous harundine victum adfecit poena.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 30:1)
Illum ruricolae, silvarum numina, fauni et satyri fratres et tunc quoque carus Olympus et nymphae flerunt, et quisquis montibus illis lanigerosque greges armentaque bucera pavit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 30:8)
Hunc adsueta cohors satyri bacchaeque frequentant, at Silenus abest:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 12:3)
Quid non et satyri, saltatibus apta iuventus, fecere et pinu praecincti cornua Panes Silenusque, suis semper iuvenalior annis, quique deus fures vel falce vel inguine terret, ut poterentur ea?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 75:2)
sic altera degravet ulmum vitis et incluso plena sit uva inero, sic tibi cum Bacchis Satyrorum gnava iuventus adsit, et attonito non taceare sono, ossa bipenniferi sic sint male pressa Lycurgi, impia nec poena Pentheos umbra vacet, sic micet aeternum vicinaque sidera vincat coniugis in caelo clara corona tuae . huc ades et casus releves, pulcherrime, nostros, unum de numero me memor esse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 312)
Thebanus iuvenis superatis fit deus Indis, successu dum victor ovans lascivit et aurum captivae gentis revehit spoliisque superbus diffluit in luxum cum semiviro comitatu atque avidus vini multo se proluit haustu, gemmantis paterae spumis mustoque Falerno perfundens biiugum rorantia terga ferarum, his nunc pro meritis Baccho caper omnibus aris caeditur et virides discindunt ore chelydros qui Bromium placare volunt, quod et ebria iam tunc ante oculos regis satyrorum insania fecit, et fecisse reor stimulis furialibus ipsas maenadas inflammante mero in scelus omne rotatas.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권56)
ipse manu laqueos per lubrica fila reflexos in nodum revocat, facilique ligamine tortas innectit pedicas nervosque in vincula tendit, ars olli captare feras, animalia bruta inretire plagis, retinacula denique caecis indeprensa locis erranti opponere praedae, hic ille est venator atrox, qui caede frequenti incautas animas non cessat plectere, Nebroth, qui mundum curvis anfractibus et silvosis horrentem scopulis versuto circuit astu, fraude alios tectisque dolis innectere adortus, porro giganteis alios luctando lacertis frangere, funereos late exercere triumphos, inproba mors, quid non mortalia pectora cogis?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 145)
Procul Ornytus armis ignotis et equo venator Iapyge fertur, cui pellis latos umeros erepta iuvenco pugnatori operit, caput ingens oris hiatus et malae texere lupi cum dentibus albis, agrestisque manus armat sparus;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 25:9)
inclusum veluti siquando flumine nanctus cervum aut puniceae saeptum formidine pinnae venator cursu canis et latratibus instat;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 28:2)
saltantis satyros imitabitur Alphesiboeus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA V. MENALCAS, MOPSUS47)
manet sub Iove frigido venator tenerae coniugis inmemor, seu visa est catulis cerva fidelibus seu rupit teretes Marsus aper plagas.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 19)
me doctarum hederae praemia frontium dis miscent superis, me gelidum nemus Nympharumque leves cum Satyris chori secernunt populo, si neque tibias Euterpe cohibet nec Polyhymnia Lesboum refugit tendere barbiton.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 110)
sed minuit furorem vix una sospes navis ab ignibus mentemque lymphatam Mareotico redegit in veros timores Caesar ab Italia volantem remis adurgens, accipiter velut mollis columbas aut leporem citus venator in campis nivalis Haemoniae, daret ut catenis fatale monstrum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 374)
Bacchum in remotis carmina rupibus vidi docentem, credite posteri, Nymphasque discentis et auris capripedum Satyrorum acutas euhoe, recenti mens trepidat metu, plenoque Bacchi pectore turbidum laetatur.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 191)

SEARCH

MENU NAVIGATION