라틴어 문장 검색

Postquam conlapsi cineres et flamma quievit reliquias vino et bibulam lavere favillam, ossaque lecta cado texit Corynaeus aëno.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 9:8)
piceum fert fumida lumen taeda et commixtam Volcanus ad astra favillam.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 3:15)
Ingens concursus ad ipsa corpora seminecisque viros tepidaque recentem caede locum et plenos spumanti sanguine rivos.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 15:3)
Semineces ad terram, immani mole secuta, confixique suis telis et pectora duro transfossi ligno veniunt.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 20:4)
Cernat semineci sibi me rapere arma cruenta victoremque ferant morientia lumina Turni.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 21:18)
Multa virum volitans dat fortia corpora Leto, semineces volvit multos aut agmina curru proterit aut raptas fugientibus ingerit hastas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 15:15)
ibi tu calentem debita sparges lacrima favillam vatis amici.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 65)
sed ecce pugnax ignis in partes duas discedit et se scindit unius sacri discors favilla - genitor, horresco intuens:
(세네카, 오이디푸스 4:28)
ater favilla squalet Iliaca dies.
(세네카, Troades 22:1)
haec est venturi prima favilla mali.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 913)
quae tu viva mea possis sentire favilla!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 199)
quandocumque igitur vitam mea fata reposcent, et breve in exiguo marmore nomen ero, Maecenas, nostrae spes invidiosa iuventae, et vitae et morti gloria iusta meae, si te forte meo ducet via proxima busto, esseda caelatis siste Britanna iugis, taliaque illacrimans mutae iace verba favillae:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 130)
nam Vesta, Iliacae felix tutela fauillae, culpam alit et plures condit in ossa faces.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 443)
"cum Brennica signa Tarpeium premerent, scis, tum respublica nostra tota Camillus erat, patriae qui debitus ultor texit fumantes hostili strage favillas."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 241)
non hic Assyriis Ninum priorem, non Medis caput Arbacen profabor, nec quam divite, cum refugit hostem, arsit Sardanapallus in favilla.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem7)

SEARCH

MENU NAVIGATION