라틴어 문장 검색

Cum cane silua lupum sociat.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane et lupo 58:1)
Silua patet, subeunt.
(ANONYMUS NEVELETI, De iudeo et pincerna 63:5)
si carere conuicio uelis, lingua excidenda est aut quam primum in siluas suas remittendus est.
(아풀레이우스, 플로리다 12:21)
"Orpheus in siluis, inter delphinas Arion,"
(아풀레이우스, 플로리다 17:18)
quae paga taliter vocatur a Berroc silva, ubi buxus abundantissime nascitur.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 1 2:2)
Iterumque in septima hebdomada post Pascha ad Petram Aegbryhta, quae est in orientali parte saltus, qui dicitur Seluudu, Latine autem 'sylva magna,' Britannice 'Coit Maur,' equitavit;
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 55 58:2)
Namque alii Musarum inscripserunt, alii Silvarum, ille Πείπλον, hic ̓Αμαλθείασ Κέρασ, alius Κηρία, partim Λειμῶνασ quidam Lectionis Suae, alius Lectionum atque alius ̓Ανθηρῶν et item alius Εὑρημάτων.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, 머리말, 1장 6:1)
Primus ad auras Aetherias Italo commixtus sanguine surget, Silvius, Albanum nomen, tua postuma proles, Quem tibi longaevo serum Lavinia coniunx Educet silvis regem regumque parentem, Unde genus Longa nostrum dominabitur Alba, Videbantur haec nequaquam convenire:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XVI 2:3)
Quem tibi longaevo serum Lavinia coniunx Educet silvis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XVI 3:2)
Quem tibi longaevo serum Lavinia coniunx Educet silvis?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XVI 4:2)
ignis . Si digito attigero, incendam silvam simul omnem;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, IX 14:5)
Itaque si quod regnum aut status in nobiles et generosos potissimum excrescant, agricolae autem aratores loco tantum et conditione operariorum illis inserviant, aut forte tuguriastri meri existant (quo pro mendicis tecto coopertis tantum haberi possint), equitatu certe pollere possit, sed peditatu minime, tanquam sylvae caeduae, quae si arboribus grandioribus abundent, dumos et vepres progignent, ligna autem puriora non educent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 7:22)
8. Mirum etiam quiddam traditur, regem nimurum sylva immani suspicionum circundatum et involutum, neque cui fidem haberet satis certum, cum confessoribus et capellanis complurium virorum primariorum secreto egisse, ut ex iis de consiliis adversariorum suorum edoceretur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 8:1)
Verum Hiberni agrestes (qui maxime deliquerant) more suo in sylvas et paludes fugerant, quique in pacato Hiberniae similis criminis conscii sibi erant ad eos se receperunt.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 22:5)
Iter autem sub incerto sensus lumine, interdum affulgente, interdum se condente, per experientiae et rerum particularium sylvas perpetuo faciendum est.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 6:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION