도구

도구

라틴어 문장 검색

Numquamne tibi, Praetextate, venit in mentem toto, ut aiunt, caelo errasse Virgilium, cum Dido sua rem divinam pro nuptiis faceret?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 10:2)
Inter haec Praetextatus:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XX. 8:1)
Et Praetextatus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 3:1)
Omnes Praetextatum secuti ad disserendum Eustathium provocaverunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 3:3)
Hic Praetextatus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 1:1)
Cum Servius ista dissereret, Praetextatus Avienum Eustathio insusurrantem videns:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 1:1)
Et Praetextatus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 3:1)
Primis mensis post epulas iam remotis et discursum variantibus poculis minutioribus Praetextatus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 1:1)
Et Praetextatus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 1:1)
Hic adsensi omnes Praetextato anteloquium detulerunt, orantes ut, cum ipse coepisset, ceteris ex filo consultationis eius interrogandi constitueretur exemplum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 2:1)
Haec cum Praetextato et ceteris prona adsensione placuissent, Euangelus exclamavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 1:1)
Hunc non ruricolae Panes, nemorumque potentes Silvani Nymphaeque tenent, sed barbara ritu Sacra deum, structae diris altaribus arae;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:2)
Ducit ad auriferas quod me Salo Celtiber oras, Pendula quod patriae visere tecta libet, Tu mihi simplicibus, Mani, dilectus ab annis Et praetextata cultus amicitia, Tu facis;
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XIII1)
Marri, quietae cultor et comes vitae, Quo cive prisca gloriatur Atina, Has tibi gemellas barbari decus luci Conmendo pinus ilicesque Faunorum Et semidocta vilici manu structas Tonantis aras horridique Silvani, Quas pinxit agni saepe sanguis aut haedi, Dominamque sancti virginem deam templi, Et quem sororis hospitem vides castae Martem mearum principem Kalendarum, Et delicatae laureum nemus Florae, In quod Priapo persequente confugit.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XCII1)
Cyparissus autem Telephi filius fuit, amatus ab Apolline, vel ut alii, a Silvano.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 6804)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION