라틴어 문장 검색

Unde pro fide non debet adduci ratio sophistica, [sicut per se patet,] nec ratio dialectica, quia ipsa non facit firmum habitum, sed solum opinionem, et firmior debet esse fides quam opinio, nec ratio demonstrativa, quia tunc fides non esset nisi de his quae demonstrari possent.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 63:3)
Tum egregiae munitiones castrorum atque valli fossarumque altitudo et extra vallum stili caeci mirabilem in modum consiti vel sine defensoribus aditum adversariis prohibebant:
(카이사르, 아프리카 전기 31:9)
Ac primo surculari debent, ita ut simplex stilus altitudinem maximi bovisexcedat;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 9장 11:2)
Omnis autem nux unam radicem mittit, et simplici stilo prorepit.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 10장 13:2)
Danda est opera, ut dum teneros ramulos habent, veluti pampinentur, et ad unum stilum primo anno semina redigantur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 10장 21:3)
ille dialecticae subtilitatem, ille moralis partis utilitatem, ille rerum motus causasque cognoverat.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 30장 4:2)
apud hos dedisse operam dialecticae proficiet.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 31장 5:2)
ipsam quin immo curam et diligentis stili anxietatem contrariam experimur, quia saepe interrogat iudex, quando incipias, et ex interrogatione eius incipiendum est.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 39장 3:1)
nam tragoediam magno impetu exorsus, non succedenti stilo, aboleuit quaerentibusque amicis, quidnam Aiax ageret, respondit Aiacem suum in spongiam incubuisse.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 85장 2:4)
sed adfectatione et morositate nimia obscurabat stilum, ut aliquanto ex tempore quam a cura praestantior haberetur.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 70장 1:3)
solebat etiam prosperis oratorum actionibus rescribere et magnorum in senatu reorum accusationes defensionesque meditari ac, prout stilus cesserat, uel onerare sententia sua quemque uel subleuare, equestri quoque ordine ad audiendum inuitato per edicta.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 53장 2:2)
Inter initia principatus cotidie secretum sibi horarum sumere solebat nec quicquam amplius quam muscas captare ac stilo praeacuto configere, ut cuidam interroganti, essetne quis intus cum Caesare, non absurde responsum sit a Vibio Crispo, ne muscam quidem.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 3장 1:1)
numquam tamen aut historiae carminibusue noscendis operam ullam aut stilo uel necessario dedit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 20장 1:2)
7. Sed ommittamus alios, et nunc, ut conveniens est, de stilo tragico pertractemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 50:1)
Stilo equidem tragico tunc uti videmur, quando cum gravitate sententie tam superbia carminum quam constructionis elatio et excellentia vocabulorum concordat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 50:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION