라틴어 문장 검색

9. Non etenim ammiramur, si extimationes hominum qui parum distant a brutis putant eandem civitatem sub invariabili semper civicasse sermone, cum sermonis variatio civitatis eiusdem non sine longissima temporum successione paulatim contingat, et hominum vita sit etiam, ipsa sua natura, brevissima.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 71:1)
Rectius fuerat homini subisse coniugium, ambulasse per plana, quam ad altiora tendentem in profundum inferi cadere.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 6:11)
"Et quidem molestias nuptiarum et incerta coniugii de domestico exemplo didicisti, cum soror tua Blesilla aetate maior, sed proposito minor, post acceptum maritum septimo mense viduata est."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:66)
finis iste coniugii.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 12:17)
Laudo nuptias, laudo coniugium, sed quia mihi virgines generant:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 14:1)
Quo mihi superbissimo regi servitura coniugia?
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 15:26)
Melius arbitrata est aperte confiteri inbecillitatem suam et umbram quandam miserabilis subire coniugii quam sub gloria univirae exercere meretricium.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 3:24)
sexum significare volui, ne coniugium - aut, si erubescit et retractat et domum, in qua nata est, arbitratur angustam, vos ad eius hospitiolum pergite.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 11:12)
quippe ille deis auctoribus ultor patris erat caesi media inter pocula, sed nec Electrae iugulo se polluit aut Spartam sanguine coniugii, nullis aconita propinquis miscuit, in scaena numquam cantavit Orestes, Troica non scripsit, quid enim Verginius armis debuit ulcisci magis aut cum Vindice Galba, quod Nero tam saeva crudaque tyrannide fecit?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII91)
"instabile ac dirimi coeptum et iam paene solutum coniugium in multis domibus servavit adulter."
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX37)
nos animorum inpulsu et caeca magnaque cupidine ducti coniugium petimus partumque uxoris;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X144)
e caelo descendit γνῶθι σεαυτόν figendum et memori tractandum pectore, sive coniugium quaeras vel sacri in parte senatus esse velis;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI12)
De successione Caesaris senatus, id est Pompeius, agitabat, nec ille abnuebat, si ratio sui proximis comitiis haberetur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 15:2)
auxerat sacramentum ipsa clades imperatoris, nec degenerabat ducum successio.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 65:2)
et si iam nostro sentit de corpore postquam distractast animi natura animaeque potestas, nil tamen est ad nos, qui comptu coniugioque corporis atque animae consistimus uniter apti.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 22:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION