라틴어 문장 검색

Vulnus autem curari, si relictum omentum est, sutura debet:
(켈수스, 의학에 관하여, 7권, XXI De omenti in scrotum prolapsi curatione. 4:6)
dextraeque digitos super imum abdomen leniter imponit;
(켈수스, 의학에 관하여, 7권, XXVI De mingendi difficultate, et curatione. 10:4)
Raro autem calvaria solida sine suturis est:
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, I De positu et figura ossium totius humani corporis. 2:1)
Ex ceteris, quo suturae pauciores sunt, eo capitis valetudo commodior est.
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, I De positu et figura ossium totius humani corporis. 2:4)
Ex his ceterae quidem suturae in unguem committuntur:
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, I De positu et figura ossium totius humani corporis. 3:3)
At facies suturam habet maximam;
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, I De positu et figura ossium totius humani corporis. 4:2)
Et malae quoque in summa parte singulas transversas suturas habent.
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, I De positu et figura ossium totius humani corporis. 4:5)
Et suturae quidem in plurimis hae sunt.
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, I De positu et figura ossium totius humani corporis. 4:8)
Sub costis vero prioribus quinque, quas νόθασ Graeci nominant, breves tenuioresque, atque ipsae quoque paulatim in cartilaginem versae, extremis abdominis partibus inhaerescunt;
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, I De positu et figura ossium totius humani corporis. 15:2)
si quid asperi est, utique qua suturae non sint, fractum os esse testatur.
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, IV De calvaria fracta. 3:2)
A suturis se deceptum esse, Hippocrates memoriae prodidit;
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, IV De calvaria fracta. 3:3)
Potest autem sutura eo nomine fallere, quia aeque aspera est;
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, IV De calvaria fracta. 5:1)
Nam neque utique certa sedes, ut supra posui, suturarum est;
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, IV De calvaria fracta. 5:5)
nemo repente fuit turpissimus, accipient te paulatim qui longa domi redimicula sumunt frontibus et toto posuere monilia collo, atque bonam tenerae placant abdomine porcae et magno cratere deam;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II52)
Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo quantum vix redolent duo funera, saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis Fuscus marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, caecus adulator, dirusque a ponte satelles dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV47)

SEARCH

MENU NAVIGATION