라틴어 문장 검색

Quo te, dure, tulit virtus temeraria, Caesar?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 6:61)
Ne rue per medios nimium temerarius hostes, Nec tibi fatales admoveris ante Philippos, Thessalia periture tua.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 6:17)
Remane, temeraria coniunx, Et tu, nate, precor, longeque e litore casus Exspectate meos:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 6:25)
Temeraria dextra, Cur obicis Magno tumulum, manesque vagantes Includis?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 8:45)
Non sum tam temerarius nec audax Nec mendacia qui loquar libenter.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XLIII2)
Cauta sit ut virtus, nec te temerarius ardor In medios enses saevaque tela ferat.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, XXV2)
Abstulerat totam temerarius institor urbem, Inque suo nullum limine limen erat.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXI1)
Quid te frena iuvant temeraria?
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XIV7)
frustratur hiantis decipit clamare cupientes.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 4931)
vel humi vel periculose, ut in consuetudine solemus dicere temerarios homines.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 3272)
in quorum rixam si Academicus incurrerit, utrosque audiet trahentes se ad suas partes, sed si in illos aut in istos concesserit, ab eis quos deseret insanus imperitus temerariusque clamabitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER SECUNDUS21)
quid est enim temeritate turpius aut quid tam temerarium tamque indignum sapientis gravitate atque constantia quam aut falsum sentire aut quod non satis explorate perceptum sit et cognitum sine ulla dubitatione defendere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 1:3)
Sensum autem astrorum atque intellegentiam maxume declarat ordo eorum atque constantia (nihil est enim quod ratione et numero moveri possit sine consilio), in quo nihil est temerarium nihil varium nihil fortuitum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 43:3)
At qui salubri et moderato cultu atque victu quieti se tradiderit ea parte animi, quae mentis et consilii est, agitata et erecta saturataque bonarum cogitationum epulis, eaque parte animi, quae voluptate alitur, nec inopia enecta nec satietate affluenti (quorum utrumque praestringere aciem mentis solet, sive deest naturae quippiam sive abundat atque affluit), illa etiam tertia parte animi, in qua irarum existit ardor, sedata atque restincta, tum eveniet duabus animi temerariis partibus compressis, ut illa tertia pars rationis et mentis eluceat et se vegetam ad somniandum acremque praebeat, tum ei visa quietis occurrent tranquilla atque veracia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 90:1)
At qui salubri et moderato cultu atque victu quieti se tradiderit ea parte animi, quae mentis et consili est, agitata et erecta saturataque bonarum cogitationum epulis, eaque parte animi, quae voluptate alitur, nec inopia enecta nec satietate affluenti (quorum utrumque praestringere aciem mentis solet, sive deest naturae quidpiam sive abundat atque affluit), illa etiam tertia parte animi, in qua irarum existit ardor, sedata atque restincta, tum eveniet duabus animi temerariis partibus compressis, ut illa tertia pars rationis et mentis eluceat et se vegetam ad somniandum acremque praebeat, tum ei visa quietis occurrent tranquilla atque veracia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 90:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION