라틴어 문장 검색

hoc autem loco de moderatione et temperantia et harum similibus virtutibus quaerimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 184:2)
Reliquae sunt duae partes honestatis, quarum altera in animi excellentis magnitudine et praestantia cernitur, altera in conforrnatione et moderatione continentiae et temperantiae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 123:3)
Restat quarta pars, quae decore, moderatione, modestia, continentia, temperantia continetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 151:1)
Et, si illum audiam, de continentia et temperantia dicit ille quidem multa multis locis, sed aqua haeret, ut aiunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 152:10)
nam qui potest temperantiam laudare is, qui ponat summum bonurn in voluptate?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 152:11)
est enim temperantia libidinum inimica, libidines autem consectatrices voluptatis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 152:12)
etiam temperantiam inducunt non facillime illi quidem, sed tamen quoquo modo possunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 153:5)
Etenim cum illi in dicendo inciderint loci, quod persaepe evenit, ut de dis immortalibus, de pietate, de concordia, de amicitia, de communi civium, de hominum, de gentium iure, de aequitate, de temperantia, de magnitudine animi, de omni virtutis genere sit dicendum, clamabunt, credo, omnia gymnasia atque omnes philosophorum scholae sua esse haec omnia propria, nihil omnino ad oratorem pertinere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 56:1)
omnis enim partis illius ipsius prudentiae petendas esse a philosophia docebat neque ea, quae statuerentur in re publica de dis immortalibus, de disciplina iuventutis, de iustitia, de patientia, de temperantia, de modo rerum omnium, ceteraque, sine quibus civitates aut esse aut bene moratae esse non possent, usquam in eorum inveniri libellis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 85:3)
" Temporis igitur ratio et ipsius dicacitatis moderatio et temperantia et raritas dictorum distinguent oratorem a scurra, et quod nos cum causa dicimus, non ut ridiculi videamur, sed ut proficiamus aliquid, illi totum diem et sine causa.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 247:1)
Ac primo ab ipso Platone Aristoteles et Xenocrates, quorum alter Peripateticorum, alter Academiae nomen obtinuit, deinde ab Antisthene, qui patientiam et duritiam in Socratico sermone maxime adamarat, Cynici primum, deinde Stoici, tum ab Aristippo, quem illae magis voluptariae disputationes delectarant, Cyrenaica philosophia manavit, quam ille et eius posteri simpliciter defenderunt, hi, qui nunc voluptate omnia metiuntur, dum verecundius id agunt, nec dignitati satis faciunt, quam non aspernantur, nec voluptatem tuentur, quam amplexari volunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 62:1)
cui temperantiae nomen est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 22장 3:5)
temperantia autem in suas itidem res et in communes distributa est duobusque modis in rebus commodis cernitur, et ea quae absunt non expetendo et ab eis quae in potestate sunt abstinendo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 22장 4:1)
Potest igitur exercitatio et temperantia etiam in senectute conservare aliquid pristini roboris.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 44:6)
nec enim dominante temperantiae locum esse, neque omnino in voluptatis regno virtutem posse consistere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 53:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION